Evet, evet…
Aynen üst başlıkta dediğim gibi;
1954 yılında ‘Birleşmiş Milletler’ bir araya geliyor.
“1 Ekim” tarihini “Çocuk Günü” olarak ilan ediyor.
İlk bakışta o kadar güzel, o kadar çok güzel ki;
İnsanın böyle güzel bir kararı ayakta alkışlayası geliyor.
Ancak 1954 yılından bu yana aradan tam 64 yıl geçmiş;
Ve bu 64 yıl içerisinde milyonlarca çocuk mezara girmiş!
Milyonlarca çocuk sakat kalmış…
Milyonlarca çocuk yetim kalmış…
Milyonlarca çocuk aç-arık kalmış…
Milyonlarca çocuk evsiz-barksız kalmış..
Milyonlarca çocuk sokaklarda yatıp-kalkmaya başlamış…
Milyonlarca çocuk eğitimsiz ve okulsuz kalmış…
Milyonlarca çocuk hastalıktan ilaç bulamayınca inim-inim inlemiş!
Milyonlarca çocuk yoksul kalınca; zengin çocuklarına imrenmiş!
Peki bütün bunlar nasıl olmuş?
Durup-dururken mi olmuş?
Yok; durup-dururken olmadıysa niye olmuş?
Bütün bunlar olurken; “1 Ekim” tarihini “Dünya Çocuk günü” ilan eden ‘Birleşmiş Milletler Örgütünün’ (BM) bundan hiç haberi yok muymuş?
Vesaire, vesaire…
Aklınıza gelen kuşkulu soruları da siz alt-alta sıralayın…
Ve sonunda çıkın işin içinden çıkabilecek misiniz bakalım?
Şimdi bütün bunlardan sonra insanın akıl çengeline akla-hayale gelmez şu sorularda takılıveriyor; “Bundan 64 yıl önce (akıllarına nereden geldiyse) 1 Ekim tarihini “Dünya Çocuk Günü” ilan ediyorsunuz-etmesine de; peki bu 64 yıldır dünyanın dört-bir yanında çıkarılan savaşları kim çıkarıyor?”
“Birleşmiş Milletler Örgütü denilen örgüt; bu kirli savaşları her kim ve hangi devlet çıkarıyorsa, neden engel olamıyorlar?”
Neden hep bir raya gelip de, savaş çıkaran ve savaştan yana olan ülkelere; “sen bu savunmasız insanları birbiriyle savaştırıp ve birbirine kırdırarak ne yapmak istiyorsun arkadaş?” demiyor veya diyemiyorlar?
“Yıllardır -birilerinin- dünyanın dört-bir yanında çıkarılan kirli savaşlar nedeniyle; savaşan, savaştırılan ülke insanları yoksulluk denizinde kulaç atıyor ve bir türlü düzlüğe çıkamıyorlar?” diye bir soru sormuyor bu Birleşmiş Milletler örgütü?
Niye?
Neden sormuyor?
Mademki dünyanın en güçlü örgütü Birleşmiş Milletler Örgütü; o zaman niye bir gün olsun -bir araya geldiklerinde- bu soruların üzerinde bir kez olsun düşünmüyor?
Halbuki ayni Birleşmiş Milletler örgütü ‘Çocuk Haklarıyla’ ilgili ‘Çocuk Hakları Sözleşmesinin’ (6. maddesinde) şöyle bir kararın altına imza atıyorlar;
1. Taraf Devletler, her çocuğun temel yaşama hakkına sahip olduğunu kabul ederler.
2. Taraf Devletler, çocuğun hayatta kalması ve gelişmesi için mümkün olan azami çabayı gösterirler.
Eeeeeeeeee?
Peki böyle güzel bir kararın altına imza atan Birleşmiş Milletler Örgütü (BM) neden aldığı bu kararın takipçisi olmuyor?
Neden bu karara uymayan, riayet etmeyen devletleri ikaz edip, uyarılarda bulunmuyor?
Acaba sanayinin iş kollarında ‘çocuk emeği ve sömürüsü yok olur ve ortadan kalkar’ endişesini taşıdıkları için göz yumarlar?
Oyun arkadaşlarıyla çocuk parkında, okul bahçesinde oyun oynayacağı için “tarım alanlarında çalışamaz” korkusu taşındığı için mi aldıkları kararın takipçisi olmazlar?
Uzun sözün özü ve kısacası; uygarlıktan, çağdaşlıktan nasibini alamamış ve bütün alanlarda geri kalmış ülkelerin çocukları; Oyun bahçelerinde değil, sömürü alanlarında yer almaktadır…
Ki; aydınlıktan nasibini alamamış toplumlar, karanlıkta el yordamı ve körü-körüne yol alacakları için;
12 yaşına yine girmiş kız çocuklarını da ‘gelin’ eder…
Küçücük yaştaki çocuklara da tecavüz eder!
Törelere ve kör geleneklere de ‘kurban’ gider!
Kıyıda-köşede uyuşturucuda kullanır, tinerde çeker!
Eğitimden geçmeyen çocuk; ona da söver, buna da söver!
Velhasıl-kerim…
Sözün özü, en son söyleyeceğimiz sözü; hiç zaman geçirmeden ve sözü evirip-çevirmeden söyleyecek olursak;
Zenginin çocuğu ile yoksulun çocuğu aynı kefede tartılmaz!
Değil Birleşmiş Milletler, bütün dünya devletleri bir araya gelse; “sömürü düzeni” ortadan kalkmadığı sürece, kim ne ‘günü’ ilan ederse etsin; Dünya Çocuk Günü hiçbir işe yaramaz…
Neymiş?
Birleşmiş Milletler Örgütü ‘1 Ekim” tarihini’ Dünya Çocuk Günü olarak ilan etmiş…
Ve her ‘1 Ekim’ tarihi geldiğinde çocuklar bu özel günü bayram sevinci içerisinde geçirecekmiş!
Eeee!
Peki nasıl olacak bu iş?
Orta Doğu coğrafyası; savaş nedeniyle fokur-fokur kaynıyor…
Bitmeyen terör belasından herkesin anası ağlıyor!
Her Allah’ın günü onlarca, yüzlerce çocuk anasız-babasız ve yetim kalıyor!
Çocukların yüzünden korkunun mimikleri hiçbir zaman eksik olmuyor!
Savaş yüzünden nereye kaçacağını bilmeyen ailenin çocukları bazen tam denizin ortasında ve bazende daha denize girmeden boğuluyor!
Yoksulluk dersen; yakasına kene gibi yapışmış bir türlü yakasını bırakmıyor!
Ve bu çocukların ‘1 Ekim” tarihini ‘Dünyada Çocuk Günü’ olarak kutlanması bekleniyor!
Ne yalan söyleyeyim; bu iş bana biraz gülmece gibi geliyor!
Bilmem ki siz nasıl düşünürsünüz?