Bir söz düştü gökten sabah |
‘İMAR etmedi bu MİMAR!
Oynanırken bir kumar,
Sel yıkar eder tarumar.
Kul kuldan medet umar!
Islandı kediyle çomar,
Boşaldı silo ve ambar,
Geldi tomar gitti tomar.
Gaipten vurdu bir şamar,
Çünkü gördü ki istismar.
İşgüzarlık aksesuar,
Takıldı boyuna fular.
Çekildi ağıza fermuar,
Duydum ki kulak tırmalar.
Ah dünya ah! Neye yarar?
Hilekârdansa hissedar.
Ulu hünkârındır o karar,
Umarız mazluma yarar.
Bekleyelim görelim yâr,
Adaletin kılıcı var…
Son cümlede vardır ayar,
Dost olamaz asla ağyar.