Şimdi en küçüğümüz yetmişlik…
Kimimizin beli bükülmüş….
Kimimizin saçları dökülmüş…
Kimi benim gibi yetmişinden sonra göbek yapmış…
Kimi arkadaş yakını göremiyorum diye gözlük takmış…
Kimisinin de saçları kafasında olduğu gibi duruyor ama;
Ne yazık ki o da değirmenci misali saçları beyazlatmış…
Velhasıl-kerim, 18 yaşlardan geriye hiçbir şey kalmamış…
İşte bu örselenmeden dolayı önce birbirinizi tanıyamıyorsunuz.
Sonra biraz uzaktan bakıp, bir müddet uzun uzun düşünüyorsunuz!
Yinede çıkaramazsanız, yanınızdaki arkadaşa soruyorsunuz;
-Yahu şu Mustafa değil mi?
– Ne kadarda göbeklenmiş…
Bu değişiklik sanki sende olmamış gibi biraz şaşırıyorsunuz…
Sonrada yılların birikmiş hasretiyle sarılıp kucaklaşıyorsunuz…
Kimi arkadaşlar bayanlara nezaket olsun diye;
“Kardeş hiç değişmemişsin” diye nezaket gösterse de…
Kimileri;
“Kız bacım sen gençliğini nasıl muhafaza ettin böyle” dese de..
Herkesin yetmişine merdiven dayadığı ve hatta birçoğumuzun yetmişini çoktan aştığı bal gibi de belli oluyor…
Çünkü saklanacak bir şey kalmamış, mal meydanda!
Her neyse…
Bu yaşlılık konusuna fazla kafa takmayalım da, biz asıl anlatmak istediğimiz mevzuya geri dönelim…
50-55 yıl gerilere giderek gençlik yıllarımızı yad edelim…
Ve konuya da şöyle girelim;
Bizler Giresun Öğretmen Okulu mezunları olarak, önceden bir yer belirler ve ara-sıra bir araya geliriz…
Bir araya gelmek içinde dönem farklılıklarını gözetmeyiz…
Yani hangi dönem mezunu olursa-olsun…
İster yatılı, isterse gündüzlü okusun…
Yeter ki Giresun Öğretmen Okulu mezunu olsun ‘yeterli’ deyip, buluşmak istediğimiz yerde ve tarihte buluşmak için bekleriz…
Buluşma mekanımız ise genellikle mezun olduğumuz Öğretmen Okulunun Debboy mevkinde bulunan Yerleşkesi olur…
(Bizim okuduğumuz bu okulda şimdi Giresun Üniversitesine ait olup, Yüksek Okul öğrencileri eğitim görüyor)
Az öncede ifade ettiğim gibi Ankara, İstanbul, Ünye gibi yerlerde de ‘Buluşma Etkinlikleri’ yaptık ama (doğru söylemek gerekirse) eğitimini görüp mezun olduğumuz Giresun Öğretmen Okulunun kapısında buluşmanın tadı’da, mutluluğu’da bir başka oluyor…
Çünkü başka yörelerde veya illerde buluştuğun zaman sadece düşlerini zorlayarak anılarını gerilerden alıp bugüne getirmeye çalışıyorsun…
Halbuki mezun olduğun okul yerleşkesinde buluşur’san…
Buluşmaya gelen arkadaşlarında içeri girip okuduğun sınıflarda yine eskiden olduğu gibi yan-yana oturursan…
Her ne kadar İş Atölyelerinin, Tiyatro ve Müzik salonlarının şimdi yerinde -yeller esip-hiçbir eser kalmasa da, bulunduğu yeri görüp (varmış gibi kabul ederek) o salonlarda yaşanan güzelim anıları tazelemek bir başka güzel…
*** *** ***
Giresun Öğretmen Okulu Mezunları Buluşması bu kez İnternet üzerinden duyurusu yapılmış olup, 29 Haziran Cumartesi Günü Öğretmen Okulunun kapısında yapıldı…
Önceki buluşmalara göre katılımcı sayısı bu kez biraz azdı…
Yani ortalama 60-70 kişi kadar falandı…
Ben bile (doğruyu söylemem gerekirse) unutmuşum ve aklıma gelince koşar-adım gittim buluşma yerine…
Tıpkı sınavlara geç kalan öğrenciler gibi…
Öğrenciler benzetmesi yapıyorum, çünkü buluşma yerimiz olan (eski) Öğretmen Okulun bahçesine girince, bahçede toplanan arkadaşları ‘bütünleme sınavına’ geldiğimiz günleri anımsadım da onun için bu benzetmeyi yaptım…
Ha, şimdi bazı arkadaşlarda diyecektir ki; “Yaz tatilinde okul kapısında meydana gelen toplanmalar salt ‘bütünleme sınavı’ için olmuyordu ki..”
“Yaz Kursları için geliniyordu”
“Sınıf geçip-geçmediğini öğrenmek için geliniyordu”
“Bitirme sınavlarına girmek için geliniyor”
“Mezun olup, diplomaları almak için geliniyordu” gerekçeli buluşmalarda olurdu ama…
Ben bunlardan daha çok ‘bütünleme’ sınavına gelme olayını yaşayanlardanım…
Çünkü bana hiçbir zaman ‘doğrudan sınıf geçme’ nasip almadı.
Her neyse…
2019 yılında İnternet yolluyla organize edilen Giresun Öğretmen Okulu Mezunları Buluşmasına bu kez katılımcı sayısı biraz azda olsa yinede güzeldi…
Ancak (eğer ömrümüz yeterse) bundan sonra yapılacak olan bu tür buluşmalar -öncülük yapan arkadaşlar- İnternet yolu duyuru yapsın ama Ordu, Sinop, Ankara, İstanbul, Bursa veya İzmir gibi yerlerde de organizasyona yardımcı olacak arkadaşlar önceden tespit edilip, bulunduğu yörelerde duyurular yapılırsa daha fazla katılımcı olur diye düşünüyorum…
Ve bu araya da şöyle bir öneri sıkıştırmak istiyorum, o da şu;
Bundan sonraki toplantılarda yanlarında kızlarını, oğullarını da bu toplantıya getirsinler de, onlar bizi, bizde onları tanıyalım…
Bence güzel olur…
Düşünüle…
Sohbetimizi özetleyerek sonlandıracak olursak…
Burada (tevazu göstermeden söyleyeceğim) 1995-96 dönemi ilkini ‘Dönem Mezunları’ olarak yaptığımız ‘buluşma etkinliğini’ ben yanıma Abdullah Keskini alarak 6 ay önceden başlatmış ve ‘buluşma etkinliğimize’ bir ay kalada Tahsin Dervişoğlu bize katılarak yardım etmiş ve daha sonraki yıllarda da ‘aynı dönem mezunu’ uygulamasını kaldırmış tüm ‘Giresun Öğretmen Okulu Mezunları Buluşması’ şekline dönüştürülmüş ve önceleri 5 yılda bir ‘buluşma’ yapılırken, daha sonra hemen-hemen hır yıl buluşma şekline dönüştürülmüştür…
Son söz olarak;
Aramızdan ayrılan arkadaşlara rahmet dilerken…
‘Buluşma Geleneğini’ sürdüren arkadaşlara daha nice yıllar ve sağlıklı buluşmalar diliyorum…
NOT: Buluşmada birçok gurup fotoğrafı çekildi ama bana sadece Gülüzar Akın Demir arkadaşı, birlikte çektirdiğimiz küçük bir gurubun fotoğrafını görselde paylaşmak zorunda kaldım biline…