İş bulur-bulmaz;

O da yoksul öğrencilere el-uzatıyor…

Köyündeki yoksul öğrencilere burs veriyor…

Bir başka ifadeyle;

Ahde-vefa gösteriyor…

Burs aldığı yoksul günlerini unutmuyor…

Adı; Kardelen Bekmezci

24 yaşında…

Zonguldak Kilimli ilçesinin Göbü köyünden…

Ekonomik durumu iyi olmayan yoksul bir ailenin kızı..

Çocukken çevresinde;

Başında ‘baretle’ dolaşan birçok İnşaat mühendisi ablalar görüyor…

Duygularını kimseciklere söyleyemeden onlara imreniyor….

Ve imrenmelerini içinde saklayarak;

“Keşke bende bu ablalar gibi bir inşaat mühendisi olsam” diyor…

“Başımda ‘baret’ bende dolaşsam” diye düşler kuruyor…

Liseyi bitiriyor;

Üniversite sınavlarına giriyor…

Yozgat Bozok Üniversitesi İnşaat Mühendisliği bölümünü kazanıyor…

Yıllardır düşlerini kurduğu ‘bölümü’ kazandığı için;

Sevincinden kanatlanıp, adeta göklere uçuyor…

Önüne çıkan herkese ve bütün dünyaya;

“Düşlerim gerçekleşiyor, ben inşaat mühendisi olacağım” diye, haykırıp duyurmayı düşünüyor…

Düşünüyor düşünmesine de;

Aklına birdenbire ailesinin küçük ölçekli bütçesi geliyor…

Ve bu sevincini bütün dünyaya haykırmaktan vazgeçiyor…

Kardelen’in ‘kardelen çiçeği’ gibi boynu bükülmeden;

Köy muhtarı Burhan Oral’ın, köyünde üniversiteye giden bütün öğrencilere ‘burs verme’ projesi ‘Kardelen’in’ imdadına yetişiyor…

Göbü Köyünün idealist muhtarının projesi şöyle;

Köyünden çıkan kamu görevlilerini ve bürokratlarının listesini yapıyor…

Köyünden yurt içi ve yurt dışına çalışmaya giden gurbetçilerin listesini çıkarıyor…

Büyük-küçük bütün işadamlarının bir-bir kapısını tıklatıyor…

Ve köyünde ekonomik durumu bozuk olan bütün üniversiteli öğrencilere ‘burs’ veriyor…

İşte bunlardan birisi de;

Sohbetini yaptığımız genç İnşaat Mühendisi Kardelen BEKMEZCİ…

Sıkılanlar olabilir uzatmayalım…

Genç İnşaat Mühendisi Kardelen BEKMEZCİ diyor ki;

“Ben üniversitedeyken bu proje başladı…

Köyde okuyan üniversiteli öğrencilere burs verilme projesi köyümüzün muhtarının 3 yıl önce başlattığı bir projeydi…

Köyümüzde üniversitede okuyan 20 öğrenci var;

Köy muhtarımızın yaptığı bu projeden ‘burs’ alanlardan biriside benim…

İnşaat Fakültesinden mezun olur-olmaz;

Şansım yaver gitti ‘Filyos-Zonguldak’ arasında yapımı süren ‘Tünellerde’ yüklenici firmada mühendis olarak çalışıyorum…

Şimdi sıra bana geldi;

Bende köyümde üniversiteye giden öğrencilerden birisine ‘burs’ veriyorum…

Ve geçmişte durumu benim gibi olanlardan birisine ‘burs’ vermenin mutluluğunu yaşıyorum” diyor, genç mühendis Kardelen Bekmezci…

Başımızda bu kadar sorun varken;

Şimdi böylesi bir sohbet yapmayı neden mi tercih ettim?

Gerekçem gayet basit ve yalın;

Böylesine güzel bir ‘dayanışma’ ve ‘paylaşım’ tüm köylerimizde ve oturduğumuz mahallelerde yaşansın…

Bu tür ‘birliktelikler’ ülkenin dört-bir yanına yayılsın…

Daha çok çoğalsın istiyorum hepsi bu…

Hoş kalın,

Hoşça kalalım,

Sağlık ve esenlik içinde olalım,

Ve naçizane birde ricam var;

Elimizden geldiği kadar yardıma muhtaç öğrencilere bizde bir şekilde yardımcı olalım…