BURSLA OKUYUP MÜHENDİS OLUYOR VE NASIL OKUDUĞUNU UNUTMUYOR |
İş bulur-bulmaz;
O da yoksul öğrencilere el-uzatıyor…
Köyündeki yoksul öğrencilere burs veriyor…
Bir başka ifadeyle;
Ahde-vefa gösteriyor…
Burs aldığı yoksul günlerini unutmuyor…
Adı; Kardelen Bekmezci
24 yaşında…
Zonguldak Kilimli ilçesinin Göbü köyünden…
Ekonomik durumu iyi olmayan yoksul bir ailenin kızı..
Çocukken çevresinde;
Başında ‘baretle’ dolaşan birçok İnşaat mühendisi ablalar görüyor…
Duygularını kimseciklere söyleyemeden onlara imreniyor….
Ve imrenmelerini içinde saklayarak;
“Keşke bende bu ablalar gibi bir inşaat mühendisi olsam” diyor…
“Başımda ‘baret’ bende dolaşsam” diye düşler kuruyor…
Liseyi bitiriyor;
Üniversite sınavlarına giriyor…
Yozgat Bozok Üniversitesi İnşaat Mühendisliği bölümünü kazanıyor…
Yıllardır düşlerini kurduğu ‘bölümü’ kazandığı için;
Sevincinden kanatlanıp, adeta göklere uçuyor…
Önüne çıkan herkese ve bütün dünyaya;
“Düşlerim gerçekleşiyor, ben inşaat mühendisi olacağım” diye, haykırıp duyurmayı düşünüyor…
Düşünüyor düşünmesine de;
Aklına birdenbire ailesinin küçük ölçekli bütçesi geliyor…
Ve bu sevincini bütün dünyaya haykırmaktan vazgeçiyor…
Kardelen’in ‘kardelen çiçeği’ gibi boynu bükülmeden;
Köy muhtarı Burhan Oral’ın, köyünde üniversiteye giden bütün öğrencilere ‘burs verme’ projesi ‘Kardelen’in’ imdadına yetişiyor…
Göbü Köyünün idealist muhtarının projesi şöyle;
Köyünden çıkan kamu görevlilerini ve bürokratlarının listesini yapıyor…
Köyünden yurt içi ve yurt dışına çalışmaya giden gurbetçilerin listesini çıkarıyor…
Büyük-küçük bütün işadamlarının bir-bir kapısını tıklatıyor…
Ve köyünde ekonomik durumu bozuk olan bütün üniversiteli öğrencilere ‘burs’ veriyor…
İşte bunlardan birisi de;
Sohbetini yaptığımız genç İnşaat Mühendisi Kardelen BEKMEZCİ…
Sıkılanlar olabilir uzatmayalım…
Genç İnşaat Mühendisi Kardelen BEKMEZCİ diyor ki;
“Ben üniversitedeyken bu proje başladı…
Köyde okuyan üniversiteli öğrencilere burs verilme projesi köyümüzün muhtarının 3 yıl önce başlattığı bir projeydi…
Köyümüzde üniversitede okuyan 20 öğrenci var;
Köy muhtarımızın yaptığı bu projeden ‘burs’ alanlardan biriside benim…
İnşaat Fakültesinden mezun olur-olmaz;
Şansım yaver gitti ‘Filyos-Zonguldak’ arasında yapımı süren ‘Tünellerde’ yüklenici firmada mühendis olarak çalışıyorum…
Şimdi sıra bana geldi;
Bende köyümde üniversiteye giden öğrencilerden birisine ‘burs’ veriyorum…
Ve geçmişte durumu benim gibi olanlardan birisine ‘burs’ vermenin mutluluğunu yaşıyorum” diyor, genç mühendis Kardelen Bekmezci…
Başımızda bu kadar sorun varken;
Şimdi böylesi bir sohbet yapmayı neden mi tercih ettim?
Gerekçem gayet basit ve yalın;
Böylesine güzel bir ‘dayanışma’ ve ‘paylaşım’ tüm köylerimizde ve oturduğumuz mahallelerde yaşansın…
Bu tür ‘birliktelikler’ ülkenin dört-bir yanına yayılsın…
Daha çok çoğalsın istiyorum hepsi bu…
Hoş kalın,
Hoşça kalalım,
Sağlık ve esenlik içinde olalım,
Ve naçizane birde ricam var;
Elimizden geldiği kadar yardıma muhtaç öğrencilere bizde bir şekilde yardımcı olalım…