Günü bitirmeden başladı içimde

Yeni günün sancıları

Azdan çoktan hüsnükuruntum

Hep bir ama’larasığınağım

Bir üzgün kapıyım;

Açılınca gıcırtım boy gösterip, gölgeme dem vurur

Kapı aralığından sızan loş ışığım, kendi mumumun alevinde

Hani derler ya:”mum dibine ışık vermez”.

Yerini bilmediğim penceremde kaldım

Oysa herşeyimi bildiğimi sanan bana rağmen…