Sevgili dostlar,

Değerli canlar,

Bugünkü sohbetimizde;

Emekli bir eğitimciden söz edeceğim…

Gerçi ben ’emekli’ diyorum demesine de;

Sohbetini yapmaya değer bulduğum sevgili meslektaşımız kendisine durağanlığı ve emekliliği yakıştırmıyor…

‘Öğretmenin emekliliği olmaz’ sözünü kanıtlamak istercesine;

Durmadan ‘sanatsal’ içerikli bir şeyler üretip duruyor…

Salt üretmekle kalsa iyi;

Emek verip ürettiği değerleri adeta körpe çocukları sever gibi okşayıp seviyor…

Sözünü etmeye çalıştığım değerli kişinin künyesini kısaca bir kez daha tekrarlamak istiyorum…

Adı; Necmiye KURU

Elli-küsur yıl öncenin Öğretmen Okulu mezunu…

Yaklaşık 30 yıla yakın bir öğretmen emeklisi…

Eğitimlerini en yüksek düzeyde tamamlamış üç çocuğun annesi..

Öğretmen okulundan mezun olunca;

Her öğretmen gibi o da köy okullarına tayin edilmiş..

Cehaletin kol-gezdiği karanlıklarda öğrenciler yetiştirmiş…

Ve o süreç içerisinde de;

Bir başka ‘köy öğretmeni’ Hüseyin Kuru öğretmenle tanışıp ve yaşam-boyu birlikte yol almak için evlenmiş…

Günümüzün emekli öğretmeni Naciye Kuru;

Öğrencilik ve öğretmen olduğu yıllarda şiir yazmaya başlamış..

Ve birbirinden güzel ‘lirik’ ve ‘güfte’ tadında şiir yazmasına karşın; Şiirlerinin hepsini kitaplaştırmamış…

Ancak, şiirlerini beğenenlerin baskısına dayanamayıp;

Bundan tam yirmi yıl önce, yani 2002 tarihinde yazdığı şiirlerden seçkiler yaparak ‘UMUT YÜKLÜ DALLARIMLA’ isimli ve küçük hacimli bir şiir kitabı bastırmış…

Tevazuu zengini olan Necmiye Kuru meslektaşımız her ne kadar;

“Ben, şairlik konusunda iddialı değilim…

Ben, hala öğrenmeyi sürdüren bir öğrenciyim” diye tarif etse de kendini…

Şirini okuyanlar hiç de öyle düşünmüyor…

Neden öyle düşünmediğini hemen söyleyelim;

Çünkü, Necmiye Kuru öğretmenimizin TRT Repertuarlarında Türk Sanat Müziği (TSM) olarak bestelenmiş eserleri var…

Emekli öğretmen Necmiye Kuru’nun yazdığı güftelerden;

Bestekar Cahit Yahşi’nin bestelediği 100’ün üzerinde eseri daha var…

Yani, TRT Repertuarlarına gireceği günü bekliyor…

Ve sohbetini yaptığımız emekli öğretmen Necmiye Kuru, salt şiir ve güfte yazarlığı yapmıyor;

Ayını zamanda (yakın zamana kadar) Ankara-Altındağ İlçesinde kurulan Türk Sanat Müziği korusunda da şarkı yorumcusu olarak görev alıyor…

‘Tepeden-tırnağa sanat dolu’ diye tanımladığımız Necmiye Kuru öğretmenimizi, başka hangi ‘sanat dallarında’ meşgul oluyor? diye soruyorsanız, hemen onları da sıralayalım;

Öğretmen okullarından kalma yeteneğini ‘resim kurslarına’ giderek tekrar öne çıkaran Necmiye Kuru öğretmenimiz;

Birbirinden güzel ‘yağlı boya’ tabloları yapıyor…

Şiir, güfte ve resim yapmaktan vakit ayırıp;

Kanaviçe üzerine birbirinden güzel resimler aktarmış…

Salt kadınların değil, herkesin beğeneceği, Danimarka ve başka ülkelerden kültür transferi yapılmış olan ‘dantel örneklerini ‘tığ ucuyla’ göz nuruyla güzelim ‘Danteller’ meydana çıkarmış ve ‘çerçeveletip’ duvarlara asmış…

Özetlersek;

Giresun Öğretmen Okulundan arkadaşımız olan Ali Hüseyin Kuru’nun sevgili eşi, Necmiye Kuru, aslen Hataylı…

1. Hüseyin Kuru demişken (tanımayanlar için) kısaca bu değerli arkadaşımızdan da kısaca söz etmek isterim…

Ali Hüseyin Kuru arkadaşımız;

Eynesil ilçemizden olup, bu arkadaşımızı Giresun Öğretmen Okulundan tanıyor ve tanışıyoruz…

Ancak, Giresun Öğretmen Okulunda başladığı eğitimini daha sonra ( o günün koşulları gereği) Ankara’da tamamladı…

Bir süre ‘İlkokul Öğretmenliği’ yaptıktan sonra;

Pedagojiyi bitirerek ‘İlk Öğretim Müfettişi’ oldu…

Ve bir sürede Ankara Altındağ ilçesinde Milli Eğitim Müdürlüğü yaptı…

Daha sonra da emekliye ayrıldı…

Ancak, buruya bir ‘not’ daha düşmek istiyorum, o da şu;

Ali Hüseyin Kuru arkadaşımız, Ankara-Altındağ İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü yaptığı süreç içerisinde, ilçede hem ‘Öğretmenler Korosunu’ kuruyor ve hem de ‘Tiyatro Gurubu’ oluşturuyor…

Daimi adresi Ankara’da olan Necmiye ve Ali Hüseyin Kuru arkadaşımız, yaz mevsimlerinde Eynesil merkezde yeşil bir bahçenin içine yaptırdıkları ‘Yazlıklarına’ gelip, bir ay kadar filan duruyorlar…

Ve-bir ayda olsa- bu süre içerisinde eski dostlarıyla buluşup sohbet ederek, özlem ve hasretlerini gidermek istiyorlar…

Ki;

Benimde (önceden tanışık olmadığımız) Necmiye Kuru hanımla tanışmamız, Eynesil’e kısa süreliğine geldikleri tatil sürecinde oldu…

Ve bu tanışıklığa köprü olan kişiyse;

Yine Öğretmen Okulundan sevgili arkadaşım Abdullah Keskin vesile oldu…

Eğer, sayfa paydaşlarım yanlış anlamazsa, sohbetimizi şu cümlelerle sonlandırmak istiyorum…

Bizler;

İyi ki de öğretmen okulu mezunuyuz…

İyi ki bu okuldan mezun olmuşuz da;

Öğretmen Okulunun bizlere kazandırdığı o güzelim değerleri kolay kolay terk etmiyoruz…

Bu duygularla;

Hoşça kalın,

Hep birlikte hoşça kalalım…

Ve en önemlisi de;

Koşullar bizi zorlasa da, birbirimizden fazla uzaklaşmayalım…

Arada-sırada bir yerlerde buluşalım…