Sevgili dostlar,

Değerli canlar,

Bugünkü sohbetimiz;

Fındık üzerine olacak…

Niye böyle bir sohbet konusu seçtim?

Hemen söyleyeyim;

İki gün önce Şebinkarahisar tarafına bir geziye gittim.

Ve daha Asarcık mevkiini varır-varmaz;

Yol kenarında fındık kurutan üreticileri gördüm…

Şaşırmadım dersem yalan olur…

Fındık üreticilerinin canhıraş bir şekilde fındık kurutmaya ve kuruyanları çuvallamaya çalıştıklarını görünce biraz şaşırdım…

Yol arkadaşlarıma belli etmeden kendi-kendime içimden;

“Allah, Allah bu ne iştir!”

“Neyin nesidir_”

“Bu bozkırda da fındık mı yetişir!?” diye sessiz-sissiz düşündükten sonra arabamı durdurup yere inip, nereden geldiklerini sordum…

Sahil köylerinden geldiklerini söylediler…

Yani havalar yağmurlu gittiği için “Fındığımızı çürütmeden ancak Şebinkarahisar’a getirip kurutmayı düşündük” dediler…

Her neyse..

Asarcık’ta fındık kurutanları bırakıp, tekrar yolumuza devam ettik…

Haydaaaaa!

Meğer sadece Asarcık tarafında değil, Şebinkarahisar’ın çevresini saran yollar ‘fındık kurutmak’ için Cenik’ten gelen fındık üreticisiyle dolup-taşmış…

Ben nereden bilirim;

Üstelik bu ‘fındık kurutma’ işi sadece bu yıla özgü değil, bundan önceki yıllarda da ‘havalar yağmurlu gidince’ aynı şeyi yaparlarmış.

Kısa süreli şaşkınlığım geçince de, kendi-kendime, iç sesimle “Vay be!” dedikten sonra da;

“Fındık Cenik’te (sahil köylerinde) toplanıyor, arabalarla taşınarak Şebinkarahisar tarafında kurutuluyor” dedim…

İlk düşünen her kim düşündüyse;

İyi düşünmüşler…

Fındıklarını rutubetli havada bırakıp çürütmemişler…

Tertemiz havası olan Şebinkarahisar’a çıkarıp (eskiden olduğu gibi) ‘Değirmenlik Fındık’ kıvamında kuruttukları için iyi düşünmüşler..

Ancak sizlerde çok iyi bilirsiniz ki;

Bizler Nasrettin Hocanın kültür mirasçıları olduğumuz için her şey tersinedir ya…

Yani; “Herkes giderken Mersin’e, biz gideriz tersine” sözü boşuna söylenmemiştir ya…

Yani demem o ki;

Şebinkarahisar ilçemizin mülki sınırları içerisinde fındık filan olmuyor ama ‘Fındık Helvasını’ ilk icat eden Şebinkarahisarlılardır…

‘Fındıklı pestil sarmasını’ yapanlar..

‘Fındıklı-Muskalı Köme’ icat edenler…

Kısacası fındığı bilumum ‘fındıklı tatlılarda’ kullanıp, mamul hale getirenler yine Şebinkarahisarlılardır…

Bu konuda siz ne düşünürsünüz onu bilemem ama;

“Acaba” diyorum…

“Mademki her yıl fındık üreticisinin çoğu fındığını Şebinkarahisar da kurutuyor.”

“Fındığı ‘tatlı sektöründe’ en iyi değerlendiren bu ilçemizin girişimci insanları ‘İmalathaneler’ kurması için desteklemek gerekir” diye düşünüyorum…

Yani bir başka ifadeyle;

Şebinkarahisar ilçesinde kurutulan fındıklar, daha başka yere taşınmadan bu ilçemizde kurulacak olan ‘İmalathanelerde’ dışarıya çıkarmadan iç tüketim planlanmalı…

Ve Şebinkarahisar ilçemizde yapılan ‘tatlı imalatları’ ülkemizin dört yanında tanıtılmalı…

Hatta ve hatta bu yerli mamullerimiz yurtdışına transfer yapılmalı…

Bu duygu ve önerilerimle;

Hoş kalın,

Hoşça kalalım,

Sağlık ve esenlik içinde olalım…

Ve bunların olabilmesi içinde;

Toplumsal ve ortak değerlerimize hep birlikte uyalım…