Çaldağı zirvesine göz koyanlar festival alanı olmadan önce emeline ulaşamadı.
60 Yıl önce Çaldağı’nı doğaya terkedenler, efsaneleri ile baş başa bırakanlar, Çaldağı’na dönmeyi düşünmediler..
Ne olduysa “1.Tuz Festivali” sonu, Çaldağı kıymetlendi..
Bir garip Çaldağı,
Kendi haline yaşardı..
Festival alanı olunca,
Göz koyanları arttı..
“Çaldağı Belediyesi” yok olurken sesi –soluğu çıkmayanlar, Tuz Festival başlayınca ses vermeye başladılar..
Daha da yetmedi hayırseverlerin, Çaldağı efsanelerini yaşatmak için festival alanına hibe ettikleri WC, Çeşme, Deniz Feneri, Kayık gibi eserlerini de yerle bir ettiler..
Bu yapılanlar ulusal basında çıkınca, Giresunluyu utandırdı..
“Yazık” demekle kalmadılar beddualar ettiler..
Bu yıkımı yapanlar devlet değil, şahıslardı..
Elin kolunu sallayarak geziyorlar..
Belki de başka yıkımlar peşindeler..
Tuz Festivali Giresun adına ne de güzel ses getirmişti..
Binlerce yıllık efsaneler hatıra gelir olmuştu..
Giresun’da kısıtlı festivallere nefes aldırmış, ulusal alanda daha geniş kitlelere ulaşmanın planları yapılmıştı..
Yapılan bu tahribat ve çekememezlik, Festival için gönül verenleri daha da kamçıladı..
21 Temmuz’da bir başka festival için kollar sıvandı..
Festival alanında yapılan bu tahribat sonu merak edilen ise;
Çaldağı’nı sahiplenmek isteyen köy muhtarlarının sessizliğiydi..
“Giresun Turizmle kalkınır” diyenler koltuklarında sessiz..
Çaldağı Giresun merkeze bağlı..
Yine bu yıkım karşısında üzücü olan;
*Ne Giresun Belediye başkanından,
*Ne Valilikten..
*Ne Giresun STK’dan..
*Ne Giresun Odalardan..
*Ne Giresun Milletvekillerinden..
*Ne de Batlama Derneklerinde tek ses çıkmamasıydı..
Bozmak için elimizden geleni yapıyoruz..
Doğa da inadına direniyor..
Benim muhtarım yaylasına sahip çıkmazsa, doğasına sahip çıkmazsa ne olacak bu yaylalardaki talan?
Fındığın Başkenti’nde “Fındık Festivali” yok..
Kirazın anavatanında “Kiraz Festivali” yok..
Giresun’da sadece Ada’daki Hamza Taşı’nı dolaşarak çocuk sahibi olmak için “Aksu Festivali” yapılıyor..
Çağdağı “Tuz Festivali” yeni bir nefesti..
Onun da nefesini kesmek isteyenlere “dur” diyen de yok..
Tuz Festivali’ni düşünenler, sadece tuz ekimi ile kalmayıp;
*Kaya tırmanışı,
*Yamaç Paraşütü,
*Doğa türüyüşü,
*Çadır Turizmi gibi etkinlikleri de planmalışrı..
Bu yıkım; hedeften şaşma göstermeyecek, düşünülenler teker teker yapılacak..
Türkülere konu olan, efsanelerine festival yapılan, ulusal alanda isim yapan Giresun’un izleme terası Çaldağı için daha önceleri sinsi planları olanlar da vardı..
Festival başlamadan önce buraya otel, dağ evleri, restaurant gibi turizm tesisleri yapmak isteyenler de oldu..
Ama kanun buna izin vermedi..
*Köy Muhtarlıkları,
*Osman Bakanlığı,
*Turizm bakanlığı,
*Özel İdare,
*Çevre Şehircilik Bakanlığı bunlara engeldi..
Biliyorsunuz 31 aralık 2017’den önceki kaçak yapılara yurt çapında “İmar Barışı” getirildi..
Bu tarihten sonra yapılan binalar kaçak sayıldı..
İmar Barışı neredeyse kaçak bina yapma yarışına döndü.
Yurdun her tarafında kaçak yapılar yıkıldı..
Şimdi kaçak yapılarda direnenlere 1 ile 5 yıl arasında ceza gündemde..
Ama kaçakçılar boş durmuyor..
Yaylalar betonarme binalarla talan edilmeye devam ediliyor..
Kanunsuz yapılan binaların alayı yıkılıyor..
Gel gör ki bu kaçakçıları; ne kanun ne de ekipler önleyebiliyor..
Herkes bildiğini okuyor..
Festival alanını da kaçak yapılar peşinde koşanların tahrip olduğu söylentileri dolaşıyor..
Devlet ne diyor? “Festival alanına bina yapılması yasaktır..”
Zihniyet; Bana yar olmayan başkasına da yar olmasın zihniyeti..
İmar barışını düşünenler;
*Sit alanlarını,
*Meraları,
*Doğayı tahribattan korumayı düşünmüştü.,Yoğun başvuru ile “Yapı Kayıt Belgesi” alanlar yaylaları da talan etti..
Çoğu kaçak yapılar yıkılıyldı, yıkılmaya devam ediyor..
Yaz aylarında yaylalarda kaçak binalar hızla yükseliyor..
Bunu emsal görenler, yaylaları sahipleniyor..
Valiliğin uyarıyor, Ekipler tutanak tutuyor. Talan önlenemiyor..