Araplardan vazgeçtik, yerli turistlerimiz Giresun’a yeter..
Yurdumuzda Giresun kadar şehit veren bir il yokken, Giresun’da çok küçük ve tören yapılmasına müsait olmayan kalede bir şehitliğimiz var.. Giresun’da şehitlerimiz için yer bulunamıyor.
Giresun’u  bizlere bırakmak için  şehit düşen atalarımızın kemikleri sızlıyor.
Giresun’a şehitlik kazandırmayı ne eski düşünebildi, ne de yeniler.
Çanakkale ve Sarıkamış ile Afyon’u görünce, Giresun’daki Şehitliğin ne kadar eksik olduğu görülüyor..
Turizm adına var olanlara sahip çıkmak bir yana, yok edilenler de oldu.
Gelecek düşünülmeden,Giresun’un tarihi dokusu talan edildi.
Ne taş çerçeve pencereli evler kaldı.
Ne de ızgara ahşap pencere kapaklı evler.
Zeytinlik mahallesinden,Ticaret Lisesi arkasından, Kilise önüne,Gogara’ya taş merdivenler ile inilirdi.
Talandan bu merdivenlerde aldı nasibini.
Turizmde görevliler hiç çalışmadılar.
Son yıllarda moda olan yayla festivallerinde göründüler ancak.
O da TV’lerde belki görünürüz diye, foto karelerine girmek için..
İstanbul’da, Anadolu’da açılan Turizm fuarlarında, Giresun adına levha astılar, bol bol fındık yediler.
Yıl 1955,
Giresun’un görmeye değer, göz önünde 2-3 eseri var.
Nedir bunlar ? :
1-Giresun Adası (Karadeniz’de eşi benzeri olmadığı için akılda kalıyor. Giresun’a gelen yerli ve yabancılar görmeyi istiyor.)
2-Gelin Kayası (Anadolu’ya açılan yol üstünde. Yaylalara gidenler mecburen onu görmek zorunda. Çünkü Kulakkaya’ya, Bektaş’a, Şebinkarahisar’a, Sivas’a giden başka yol yok. Kayanın yanında durup resim çektirilecek kadar çekici ve güzel. Taşhan’daki Gelin Kayasını Giresunlu olarak tanımayan yok. Ama Giresun turizm broşürlerde bu kayayı göremezsiniz.)
3-Giresun Kalesi ( Giresun merkezde gezip görülecek tek yer)

4-Zeytinlik Mah.ve Çevresi..(Restorasyon için üzerine iskele yapılan binalarda iskeleler çürüdü..İskeleleri sarmaşıklar kapladı..)

5-Eşşiz yaylalarımız…(Turizm Merkezleri ama “TM” demeye bin şahit lazım..)

Rahmetli Özal’ın (Allah nur içinde yatırsın), ANAP’ın iktidar oluşu ile gelen yeniliklere yollar, elektrikler , telefonlar , TV’ler, uydudan yayınlar eklenince , Giresun’un gezilip görülecek yerleri artmıştı.Gözü açılan, borçlanmaktan korkmayan vatandaş, yöresine sahip çıktı…Günümüzdeki festival ile tanıtımlara kadar geldi. Yaylalar arasında yarış başladı.
1970’lere kadar Piçoğlu Osman’dan başka kemençe sanatçısı tanınmayan Giresun, 1983 sonrası özel TV’lerin açılması ile yeni yeni sanatçılarını piyasaya sürdü.
Giresun’un Ulusal TV’leri ile canlı yayınlar başladı.
Yine bu TV’ler sayesinde dernekçilik hız kazandı.
Dernekçilik öyle bir hız kazandı ki,Giresun adına yapılan etkinlikler arttı.
Yerel etkinliklere, ulusal misafirleri de davet edenler oldu.
Giresun adını duyurmaya, tanınmaya başladı.

Ama Giresun turizm sektörü adına yerinde saydı..

Festival ve şenlik adına yapılanların dışında, 4 mevsin Giresun’u cazip kılacak çalışmalar yapılmadı..
Ağaçlar arasında şelale görüntüsü hariç.
Gelinkayası’na gelince; Giresun turizm kitapcık ve broşürlerinde esamesi yok.
Hani Giresun’un geleceği turizme bağlıydı.?
Neyi, kime, nasıl tanıtacağız ?
Kim ne yapıyor ?

Turizm adına kurulan STK nerede?..

Şu eseri de “Giresun’a ben kazandırdım”diyen biri var mı?
Komşu iller seviyesine nasıl ulaşacağız ?
Her zaman söylüyorum Karadeniz’de olmayan değişik bir projeyi hayata geçirebilirsek, komşu illerde Giresun’a koşacak.
Benim Giresun adına hayata geçmesini beklediğim 3 proje var.
Ulusal Giresun Gazetesi, Teleferik ağı ve Giresun’a şehitlik.
Merkezi Giresun Kalesi mi olur,  Dikmen Tepesi mi, Gedikkaya mı? Bu merkezlerden yaylalara yaz-kış teleferikle ulaşım.
Başarılabilirse Davos’a gitmeye lüzum kalmaz.
Sahilden yükseklerde Davos’u katlayacak çok daha güzel yerlerimiz var.

Espiye Kent Ormanı’nı bile kendi kaderine bıraktık…

4 km’de 750 metreye ulaşan sahile yakın başka yer yok!

Bu Kent Ormanı düzenlenirken ne hayaller kurulmuştu..

Hepsi boş çıktı..
Giresun’u yurdumuzun büyük şehirlerinde Giresunlular ile buluşturan, haberdar eden ulusal bir gazeteye de ihtiyaç var..

Giresun’da olup-bitenleri herkes görmeli, haberdar olmalı….
Giresunspor’ u da kucaklayan öz Ulusal GİRESUN TV’si ise, Giresun’un gözü-kulağı, sesi olur..Ama TV’ne  de sahip çıkarsan tabi…
YOKSA;

*Giresun’da bu sessizlik ilelebet sürüp gider……
*Giresun’da coşanlar, TBMM’de bugünkü gibi hep susar…….
*Şehitliğinde yapılmaz. Çanakçı yolunda.
*Giresunspor’un emme-basma tulumba gibi çıkar-iner..
*Yaylalarında tesis, tuvalet bulamazsın.
*Sanatçılarını adam yerine koymazlar.
*Ada, Gelinkayası, Kale, yaylalar yerinde sayar.
*Yıllar sonra Giresun’da Giresunluyu bulmak hayal olur.