Seçim sonrası el değiştiren bazı belediyelerin borçları açıklanmaya başlanıldı.
Seçimlerde, ‘Gönül Belediyeciliği, şeffaf belediye’ sloganı ile yola koyulan AKP’li belediyelerin ardında bıraktıkları borçlar dudak uçuklatmakta.
Keyfiyete dayalı, gereksiz yere harcanan yüz ve binlerle sınırlı olmayan on, yüz milyon, hatta milyarlarca lira borç batağı basına yansıtıldığı kadarıyla öğrenilmekte.
İstanbul; 22, Ankara; 4.5, Adana; 4,2, Antalya; 4.1, Mersin; 1.5, Gaziantep; 1.4 milyar, Kars; 338.5, Yüksekova; 680, Silopi; 133.5 milyon lira borçlu imiş.
58 milyon lira borç devreden Susurluk Belediyesi’nin 136 bin lira et, 23 bin lira yoğurt, 52 bin lira pişmaniye/kestane şekeri, 41 bin lira yöresel tatlı (höşmerim) gideri olmuş.
187 milyon lira borç bırakan Diyarbakır Belediye Kayyımı’nın, 325 bin lira vererek makam odasına ultra lüks banyo yaptırdığı, dayatıp döşettiği, 600 kg. kadayıf tatlısı tükettiği, açılış töreni/afişleme için 775 bin lira harcadığı basına yansıdı.
Her cuma günü sosyal medya üzerinden, ‘bakara, makara..’ iletisi gönderdiği söylenen eski bakan Egemen Bağış’ın, 13 yıldır özel şoförlüğünü yapan kişinin İstanbul Belediyesinden (toplam:780 bin lira), Bolu AKP Kadın Kolları Başkanının işe gitmeden yıllarca maaş aldığını da öğrendik.
Vatandaşa hizmet için verilen paraların belediyelerce kimlere nasıl peşkeş çekildiği, kaynakların nasıl çar-çur edildiğine yönelik yüzlercesi yazıldı.
Göreve gitmeden maaş alan eş, dost, yakın akraba, parti üyeleri ve daha niceleri.
Bunlar Aysberg’in görünen yüzüne ait olanlar.
Asıl açıklanması gereken alt kısmında kalan ve görünmeyenler.
Bunların tamamının AKP belediyelerine ait olduğunu söylemek haksızlık olur.
Devleti zarara uğratan, kişilere haksız çıkar sağlayan, keyfi olarak milyonlarca lirayı boşa harcayan, görevini kötüye kullanan kim varsa hesabını vermeliler.
Bazı dernek, vakıf ve STK’lara bağışlanan mülk ve milyarları bulan paralara ne demeli?
İstanbul Belediyesinin bunlara verdiği desteğin 990 milyon (trilyon) olduğu açıklandı.
Havuz medyası dışında kalan yazılı ve görsel medyada yer alan iddialar yalanlanmadı.
Seçimden önce, ‘insan odaklı, şeffaf ve hesap verebilen…başkan olacağı’ sözünü verenlerin, göreve geldikten sonra söylemlerinin üzerine çizgi çekerek, ‘eski tas, eski hamam..böyle gelmiş, böyle gider’ anlayışı ile hareket ettiklerini hep işittik.
Vatandaşın hizmetine sunulması gereken hakkı olan paraların, ‘Yağma Hasan’ın Böreği’ne nasıl dönüştürüldüğüne tanıklık etmekteyiz.
‘Belediyecilik gönül işi, aşk..’ diyenlerin, ‘meclis çoğunluğu bizde, onlar topal ördek, çalışmalara engel oluruz…’ yaklaşımında bulunmalarını, söktükleri T.C ibaresinin yerine konulmasını MHP ile birlikte ret ettiklerini ibretle izlemekteyiz.
Hiç çalışmadan maaş alanlar kapı önüne bırakıldığında, ‘işçi kıyımı, siyasi ya da ideolojik nedenlerle ekmeği ile oynanmakta…’söylemi ile, ‘hırsız benim hırsızım..’ sahiplenmesi yapılmakta.
Belediyeler, yönetimi ele geçirenlerin özel mülkü, çiftliği olamaz.
İhale, mal/hizmet alımı, ödeme ve yapılan tüm işlemler vatandaşla paylaşılmalı.
Şeffaflık, denetim, hesap verebilirlik yerel yönetimlerin vazgeçilmezi olmalı.
Aksi durumda kayırmacılık, yolsuzluk, benim adamım anlayışına yenik düşersiniz.
Bir çoklarının sevgi, hoşgörü, insana dokunabilen İstanbul BBB İmamoğlu ve ‘kominist başkan’ diye hor görmeye çalışılan Tunceli Belediye Başkanı’nın dan alacağı epey ders olmalı.
Geçen hafta yaptığı basın toplantısında, ‘250 milyon lira borç bırakıldı’ diyen Giresun Belediye Başkanı da, borç listesini belediye duvarına asarak vatandaşın bilgisine sunmalı.
Aksi durumda inandırıcı olamazsınız.
Kamu kaynaklarını yağmalayarak siyasi ranta çevirmeye çalışanların en korktuğu, ‘şeffaflık, her kuruşun hesabını verebilme, denetim…’ sağlanamadığı sürece, birilerinin slogan olarak ortaya attığı, ‘gönül belediyeciliği aşkı’ öyküden öteye gidemeyecektir.
Açık, net, saydam, işinin ehli, hesap verebilen, kamu kaynaklarını etkili ve verimli kullanabilecek kişilerle çalışıldığında hedefe ulaşabilmek çok kolaylaşacaktır.