Uzun zamandır, arkadaşsız, dostsuz, etkinmişiz bir cezaevi yaşantısı içindeyim.
Sağlık sorunu içinde ömür tüketiyoruz.
Bu süreç hedef ve hayallerine de bir nebze ilaç oldu.
Müzik üretimi yapmaya devam ettim.
Hobisi olmayanlar, sanal basında gır gır, muhabbet, şamata, hingam yapmaya devam ettiler..Şu mübarek Ramazan günları de içerde başka türlü geçmezdi..
Yaklaşık 60 türkü, 10 şarkıdan olan kitabımı da , ev hapsinden kurtulunca hayata geçireceğim..
Eskiler geride kaldı. Yeniden toplumla uyum sağlamak zor olacak..
Bu süreçte aldığım dersler oldu..
Gerçekler ile yüzleşmek, hatalı olanların canını acıtsa da, canı acıyanları koruyanlar da çıktı.
Doğrular karşısında; menfaati olmayanların bile doğruların zoruna gitmesini görmek, bizleri üzse de, her zaman olduğu gibi her düşünceye saygımızı sunma imkanı buldum.
Doğruları söylemek, işine gelmeyenin her zaman zoruna gitmiştir..
Gercek ve sosyal çevremiz de kim dost, kim gizli hayran ve kim sinsilik peşinde görmüş oldum.
Herkesin yolu ayrı. Ayrı yollarda ayrı başarılar insanın kendi çabaları ile gelir.
Benim de hatalarım olmuştur. Benim doğrularım, kimsenin doğruları değildir.
Bazı gerçeklerı karşıdan zılgıt yiye yiye öğreniyorsun. Kalbini kıra kıra öğretiyorlar.
Öğrendiğim bir şey olursa, eskiye göre daha güçlü oluyorsum. Sağlığın yerindeyse, öğrendiklerin de sağlıklı oluyor…

GÜNÜMÜZÜN KADINLARI ÇOK ŞANSLI
Kadınların köle olarak görüldüğü, kadınlara kadın gözü ile bakılmadığı dönemlerde, tarlaları yeşerten köy kadınları
Çocuklarını cephelere gönderip, çocuklarının mezarını bile görmeyen Anadolu kadınları.
Milli Mücadelede, vatanın işgalden kurtulmasına yön veren üstü başı yırtık, ayağında ayakkabı olmayan kadınlar.
Günlerce aç aruk; mermi, silah taşıyan kadınlar.
Yırtık elbiseleriyle kar, kış cephelerde yaralı ve şehit taşıyan kadınlar..
Erkeklerle omuz omuza, vatanı için karşılık beklemeden mücadele veren kadınlar.
Aşka, sevgiye, sevdalıklara zaman bulamayan kadınlar.
Binlerce yetim çocuklara analık eden kadınlar..
Aile hayatının temel taşı kadınlar.
Günümüz kadınlarındaki saltanatı, rahatlığı, huzuru görmeden ölen kadınlarımız.
Kadınlarımızı, analarımızı, ninelerimizi şükran ile anıyoruz…Ya günümüz kadınları?
Onları da sizler anlatın. Farkı fark edelim.