Bana soracak olursanız;

Benzine, mazota günde iki kez zam yapmakta haklılar…

Sayın cumhurbaşkanımızın dediği gibi;

Her evde iki araba olduğu gibi kapıcıların bile arabası var…

Bu rakamı matematiksel olarak düşünürsek;

İstatistiklere göre ülkemizde (yaklaşık) 20 milyon ‘hane’ var…

Bu da demek oluyor ki;

Trafikte sadece bize ait 40 milyon dolayında araba dolaşıyor…

(Ki, bu hesabın içerisinde -altın varaklı-sarayımıza ait motorlu araçlar, uçaklar filan dahil değildir.)

Şimdi hesap bu kadar ortadayken kimse şunu sormuyor;

“Bu kadar taşıt su mu yakıyor?”

“Bu değirmenin suyu nereden geliyor?”

Ülkemizde pek fazla petrol çıkarılmadığına göre;

“Ülkemiz, hangi ülkelerden petrol alıyor?”

“Petrol alırken, ne kadar ‘dolar’ ödüyor?” vesaire, vesaire…

Bunlar hep hesap-kitap işi!…

Bak, üst paragrafta ‘Dolar’ dedim de aklıma ne geldi;

“İyi ki akaryakıt fiyatları ‘doların’ dakikada-bir yükselişine ayak uydurmuyor da, günde bir-iki kez ancak ‘zam’ yapılıyor!”

Ya, birde ‘doların’ yükselişine ayak uydursa ne halt edeceğiz!?

Nasıl para yetiştireceğiz?

Derdimizi anlatmak için kimin kapılarına gideceğiz?

Her neyse…

Sayın cumhurbaşkanımız diyor ki;

“Her evde iki araba olduğu gibi kapıcının bile arabası var” derken, bu tespit ne kadar doğrudur veya değildir? bilemem…

Kapıcı derken;

Hangi kapıcılardan söz etmiştir?

Bu ‘kapıcılar’ apartman kapıcıları mıdır?

Yoksa gümrük kapılarına yerleştirilen ve giriş-çıkılardan sorumlu kapıcılar mıdır? orasını bilemeyiz…

Ancak kafamızın çengeline takılan şu soruları sormadan da geçemeyiz;

“Askeri ücret düzeyinde çalışan bir apartman kapıcısı nasıl olurda karnını doyuramazken, okulda okuyan çocuğuna defter-kalem almakta zorlanırken acaba nasıl araba sahibi olabiliyor?”

Bu kadar varlığın ve zenginliğin içerisinde nasıl oluyor da;

Hala pazar yerinde atık sebze toplayan onlarca, yüzlerce insan var?

Kapıcıların bile arabası varsa;

Neden hala güpegündüz çöpten yiyecek arıyorlar?

Ne kadar doğdurur bilemem…

Ekonomiden anlayanlar diyor ki;

Döviz yükselirse, akaryakıta da o oranda zam gelir.

Çünkü, ithalini yaptığımız akaryakıtlara döviz ödenir…

Akaryakıta zam gelirse;

Benzinle, mazotla çalışan bilumum araçlar ‘nakliyeye’ zam yapar…

Nakliye ye zam yapılırsa;

Bu seferde satıcılar ‘satacağı ürüne’ zam yapar…

Ve zamları ödeme işi de;

Senin gibi, benim gibi tüketicilerin cüzdanını yakar!

Özetlersek…

Bu sohbeti -aklımın erdiği kadarıyla- şöyle özetleyip sonlandırmak isterim;

Günde iki kez akaryakıta yapılan zamların gerekçesini ben tamamen doların yükselişinden ileri geldiğini düşünmüyorum…

Ne kadar katılırsınız orasını bilemem;

Bana göre hazinenin dibinde açtıkları ‘kara deliği’ biz tüketicilerin kapatmasını istiyorlar…

Hatta ve hatta köprüler yaptırdıkları işadamlarına;

“Taahhüt ettiğimiz araba geçmezse köprüden, aradaki fakrı devletin hazinesinden biz o günün ‘dolar kurundan’ öderiz” diye garanti verdikleri için;

Köprüden geçsek de-geçmesek de…

Geçen arabalara binsek de-binmesek de…

Arabamız olsa da-olmasa da;

Bu parayı akaryakıtlara yapılan zam üzerinden bize ödetiyorlar…

Sadece köprüden geçen motorlu araçların geçiş ücretini ödesek amenna!..

Yönetsel büyüklerimizin ‘cuma namazına’ giderken oluşturulan konvoyların yaktığı benzinin, mazotun parasını da biz ödüyoruz…

Çiftçi tarlasına ekin ekmek için motoruna mazot alamazken;

Kutsal zenginlerimizin (!) çoluğunun-çocuğunun zevk-sefa sürdüğü ‘Yatların ve kotraların’ yakıt paralarını da bizler ödüyoruz…

Aykırı şairimiz ‘zam’ konusunu şöyle dile getiriyordu;

“Ekmeğe zam,

Tuza zam,

Doğruyu söyleyene dam”

Ve yine son sözü bir ‘alıntı’ yaparak bitirmek istiyorum;

“Ey! kendileri çatlayana kadar, yiyip yiyip doyanlar.

Milleti çorabına kadar soyanlar.

Zam yapıp yapıp, bizi salak yerine koyanlar!

Yetmez mi bunca entrikalar, oyunlar…”

Buyurun;

Şimdi söz sırası sizin…

Bu bir soygun mudur?

Yoksa gereksiz yere bir hüsnü-kuruntu mudur?

Söyleyeceklerinizi sizlerde söyleyiverin…