Takrîben 8-10 bin kişilik bir konferans salonu. Muhteşem mi, muhteşem. Etkileyici, lüks, güzel  ve muntazam bir mekân. O kadar ihtişamlı ki, yapılırken her şey hesap edilmiş; eksiklik arayan boşa zaman geçirir.

Salon tıklım tıklım, koltukların tamamı dolu. İğne atsan yere düşmez derler ya, işte tam öyle…Sahnenin arkasındaki  Şeref kapısı açılıyor ve konuşmacı ağır ve emin adımlarla kürsüye doğru geliyor.  Kendileri iyi bir hatip. Vücut dilini gayet güzel kullanırlar. İnsanları etkileme kabiliyeti mükemmeldir. Amiyane tabirle  “GAZ ALMA KONUSUNDA  UZMAN BİR KİŞİ .”  O ne demişse doğrudur, kimse eleştiremez, muhalefet edemez. Söz gelimi gerçeğin hilafına bir şey mi dedi veya bir iş mi yaptı, bunun kılıfı da hazırdır; elbet vardır bir bildiği, O yanlış iş yapmaz.

İzleyiciler de sıradan insanlar değil.  Askerî ve sivil erkân, üst kademe insanlar. …Valiler, kaymakamlar, üst düzey bürokratlar, akademisyenler, sanayiciler, sanatçılar, sporcular, siyasetçiler, STK mensupları, kanaat önderleri, cemaatler, cemiyetler….Yani hepsi de kalbur üstü adamlar.

Hatip, konuşmaya başlıyor ve muhtelif konularda görüşlerini dinleyicilerle paylaşıyor. İnsan hakları, özgürlükler, milli irade, demokrasi, diğer haklar ve hürriyetler O’nun dediği gibidir, zira her şeyin en iyisini O bilir. Bu itibarla, muhalefet edeceğim diye hiç kimse kendisini yormasın; değişen bir şey olmaz.

“Bakınız açık ve net olarak söylüyorum ki, YOĞURT SİYAH KÖMÜR BEYAZDIR.  Hiç kimse lâfı eveleyip gevelemesin. Böyle söylüyorsak elbet sebebi vardır”. Bakıyorsunuz ki, salondaki binlerce kişinin tamamı ayakta, öylesine bir alkış tufanı yaşanıyor ki, insanların kolunda derman, elinde deri kalmadı demekten kendinizi alamıyorsunuz.

Ülke gündeminin önemli konuları enine-boyuna anlatılıyor.  Ekonomi, ithalat-ihracat, enflasyon, cari açıklar, bütçe açıkları, iç ve dış borçlar, içtimâî ve sosyal sorunlar, iç ve dış politika, uluslararası meseleler gündem ediliyor. Her şey yerli yerinde; yani asayiş berkemâl görünüyor.

Tam da bu sırada, görevlinin birisi hatibin önüne bir bilgi notu bırakıyor. Konuşmacı notu eline alıyor….Alıyor ama, bir anda hiddetleniyor, yüz ifadeleri değişiyor, asabileşiyor ve “hiç kimse bize, YOĞURDUN YEŞİL, KÖMÜRÜN DE KIRMIZI olduğunu teyit ettirmeye  cür’et etmesin. Biz her şeyin farkındayız, ne yaptığımızı ve ne söylediğimizi gayet iyi biliyoruz.” Biraz önce şahit  olduğumuz alkış merasimi daha uzun süreli, aşk ve şevk ile, daha istekli olarak tekrar edilir. Ve insanlar adeta bu işte yorgun düşer.

Gündemdeki önemli konuların anlatımı bitmek  üzereydi ki, ön sıralarda oturan bir kişi, “BİZ YOĞURDUN BEYAZ, KÖMÜRÜN DE SİYAH OLDUĞUNU BİLİYORDUK AMA….” der demez, hatip yeniden alevlendi, asabileşti, sağa sola yumruk sallamaya başladı. “Bakınız okumuş olabilirsiniz. Üst düzey diplomanız, kariyeriniz olabilir. Hoca da olabilirsiniz. Ama bütün bunlar, kimseye bizi eleştiri hakkı  veremez. AKSİ TAKDİRDE BUNUN BEDELİ ÇOK AĞIR OLUR. Üçüncü alkış seansı  adeta final niteliğindedir ve konferans bu minval üzere bitirilir.

Geldik, bir milyon değerindeki son soruya. Sayın yarışmacı, soruyu görmek istiyor musunuz? Evet, istiyorum. O halde son soru gelsin bakalım. Ve son soru ekranlara geliyor: ” Bukelemon misali her ortama ayak uydurabilen, makam ve menfaat için feda etmedik şeyini bırakmayan,  kafasını veya kalbini 3-5 kuruş karşılığında kiraya veren ya da satan bu nevi insanlar, aşağıdaki şıklardan hangisine giriyor: A: KALİTESİ DÜŞÜK…B: AYARI BOZUK…C: IQ’ SU PROBLEMLİ…D: MENFAATPEREST.

Ülkede yeteri kadar fikir ve düşünceyi ifade özgürlüğü birazcık kısıtlı veya şaibeli, ya da kişilere göre değişken, göreceli olduğundan ŞIKLARI BİRAZCIK YUMUŞATTIM. Biraz da siz gayret gösterin de doğru cevabı bulun bakalım.

Merak ettiğim şudur: İnsanlarımızı IQ testine tabi tutmak çok mu zordur veya masraflıdır? Ülkemizde bu işle ilgili kaç merkez vardır, veya kaç merkez daha açılmalıdır? Benimkisi de iş mi şimdi !!!! ????.. Otur oturduğun yerde be adam. Başına belâ mı arıyorsun sen ?  Yok yok, benimkisi sadece merak, başka hiç bir amacım yoktur….

Selam ve dua ile….