Sevgili Gündem okuyucuları;

Öncelikle Gündem ailesinin sıkı bir takipçisi olarak ve yazılan her köşe yazısını büyük bir titizlikle okuyan ve büyük beğenisini kazandığım Saygıdeğer Müyesser KARAİBRAHİMOĞLU hanımefendiye sonsuz teşekkürler.

Kendiler bu memlekete yürekten bağlı, sevecen ve mütevazi   tavrı ile gönüllerde taht kuran .

Benim öğretmenim olmadı ama her sözünden bir ders aldığım eli öpülesi  insan öğrencilerinin her daim ne kadar şanslı olduğunu düşünürüm.  Bu satırları okurken de öğrencisi olanların seslerini duyar gibiyim .

Evet , biz çok şanslıydık.

Hiç düşündünüz mü .?

Bebekler doğdu an ağlamazlar ise doğduğu yerde bir panik başlar. Onca poposuna atılan şamara rağmen halen ağlamıyorsa endişe duvarı  sarar ortalığı. Doğarken ağlamak ne kadar önemlidir.

Çünkü; ağladığı an vardır “bebek”

Tıbbın belirlediği süre içerisinde ağlamamışsa ömrü boyunca sorunlar zinciri ile tanışır. Bu olay kız içinde erkek içinde aynıdır . Tek fark erkek çocukların ağlaması belli bir yaştan sonra gözlerinden alınmış olmasıdır. Kızlara ise ömür boyu ağlamak serbesttir.

Ne acı bir gerçek …

Bizlere ömür boyu sevinçten ağlamak, üzüntüden ağlamak, depresyona girdin ağlamak sıraladıkça nedenleri çoğalan ağlamalar vs. uzar gider nedenler.

Sanki dünyaya ağlamak için doğmuşlar gibi.

Ne olurdu sanki erkeklerinde göz yaşlarını akıtmalarına izin verilseydi de dünya bu kadar zalim olmasaydı.

Belki o’ zaman daha çok kanaatkar olunurdu. Hırs, öfke ve kin bu kadar gelişmezdi. Bu arada bazı konuları istismar edip göz yaşları ile insanları kandıranlar bu satırlara dahil değildir.

Çünkü; onlar bilirler ki !!!

İnsanların dayanamayacağı tek şey gözlerden akan yaştır ve bunu kullanırlar.

Özelliklede dini konularda. Allah’ın adını ağızlarına alarak döktüğü gözyaşları ile onca insanın kanına giren, duyguları ile oynayan bir zamanların efendisi olan malum şahıs gibi.

Ve şimdi göz yaşlarını göremediğimiz binlerce  “erkek” ağlıyor. Eşler ve çocuklar cabası.

Bilirim ki adalet er yada geç tecellisini bulacaktır.

Coğrafyası  rengarenk ipliklerle işlenmiş bir oya gibi dünyayı kıskandıracak güzellikte olan Ülkemizin kimi insanları ağlarken kimi insanları pazarlıklar peşinde koşuyor.

Hain pusuların ne zaman, nerde patlak vereceği bilinemiyor artık. Bir hafta içerisinde kaç şehit verdik  sayısını bile unuttum . Kulaklarımda daha hayatının baharında olan bir teğmenin sözleri çınlıyor. Yapmış olduğumuz sohbet esnasında 30 yaşımdan sonra elbiselerimi asacak bir “dolabım “ oldu.

Elbette ki bir çoğumuzun dolabı olmadı ama bunun elbiselerini asmaya fırsat bulamadığı bir kapı arkası askılığı da olmamıştı.

Ne garip döngü ;

Bütün zulüm yağmurları  Müslüman  Ülkelerinin üzerine sağanak  sağanak yağıyor.

Düne kadar “EĞİTİM” şart diyordum fakat gördüm ki eğitimde yeterli değilmiş.  Şimdilerde ise tek bildiğim ve kulaklarımda çınlayan tarih öğretmenimin sözleri.

“KALE İÇTEN YIKILIR”