Karar vermede acele etmeyiniz!..

✅Sonrasında ne olacağını kimse bilemez.

*

‼ Hayatın küçük bir parçasına bakıp, tamamı hakkında acele karar vermekten kaçınmamız gerektiğini anlatan kısa ve ibretlik bir hikâye…

*

💥 Atı kaybolan yaşlı adam ve köylüler…

“Köyün birinde bir yaşlı adam varmış. Çok fakirmiş ama dillere destan bir beyaz atı varmış.

Kral bu at için ihtiyara büyük bir hazine teklif etmiş ama ihtiyar bu atı satmamış.

– “Bu at, bir at değil benim için; bir dost, insan dostunu satar mı?” demiş.

Bir sabah kalkmışlar ki at yok!

Köylü ihtiyarın başına toplanmış:

– “Seni ihtiyar bunak, bu atı satacaktın, çalacakları belliydi. Krala satsaydın, ömrünün sonuna kadar beyler gibi yaşardın. Şimdi ne paran var ne de atın” demişler.

İhtiyar:

– “Karar vermek için acele etmeyin” demiş. ”

– Sadece at kayboldu,” deyin.

Köylüler ihtiyara kahkahalarla gülmüşler. Aradan fazla zaman geçmeden at, bir gece ansızın geri dönmüş. Dönerken de vadideki bir sürü vahşi atı peşine takıp getirmiş.

Bunu gören köylüler toplanıp ihtiyardan özür dilemişler.

– “Babalık demişler, sen haklıymışsın. Atının kaybolması bir talihsizlik değil, adeta bir devlet kuşu oldu, şimdi sürün var!” demişler.

Yaşlı adam ise:

– “Karar vermek için acele ediyorsunuz” demiş.

– “Sadece atın geri döndüğünü söyleyin. Bilinen gerçek sadece bu. Ondan ötesinin ne getireceğini henüz bilmiyoruz…”

Köylüler bu defa ihtiyar için:

– “Bu adamın akli dengesi yerinde değil” diye içlerinden geçirmişler.

Çok geçmeden atları terbiye etmeye çalışan ihtiyarın tek oğlu bu attan düşmüş ve ayağı kırılmış. Evin geçimini temin eden oğul, şimdi uzun zaman yatakta kalacakmış.

Köylüler yine gelmişler ihtiyara ve:

– “Bu atlar yüzünden tek oğlun, bacağını uzun süre kullanamayacak. Oysa sana bakacak başka kimsen de yok. Şimdi eskisinden daha fakir, daha zavallı oldun!” demişler.

İhtiyar:

– “Siz erken karar verme hastalığına tutulmuşsunuz” diye cevap vermiş.

– “O kadar acele etmeyin, oğlum bacağını kırdı, gerçek bu, ötesi erken karar. Hayat böyle küçük parçalar halinde gelir ve ondan sonra neler olacağını size bildirmez.”

Birkaç hafta sonra, düşmanlar kat kat büyük bir ordu ile ülkelerine saldırmış. Kral, eli silah tutan bütün gençleri askere çağırmış. Köye gelen görevliler, ihtiyarın kırık bacaklı oğlu dışında bütün gençleri askere almışlar. Köyü matem sarmış. Çünkü savaşın kazanılmasına imkân yokmuş, giden gençlerin ya öleceğini ya da esir düşeceğini herkes biliyormuş.

Köylüler ihtiyara gelmişler.

– “Gene haklı çıktın” demişler.

– “Oğlunun bacağı kırık ama hiç değilse yanında. Oysa bizimkiler geri dönmeyecekler. Oğlunun bacağının kırılması, talihsizlik değilmiş…”

Yaşlı adam yine:

– ✅ “Siz erken karar vermeye devam edin(!) Sonrasında ne olacağını kimse bilemez.

– ‼ Bilinen bir gerçek var, benim oğlum yanımda, sizinkiler askerde. Ama bunların hangisinin talih olduğunu Allah bilir.” demiş…

(Filozof Lao Tzu)