MART 11

MART 11

 

Sevgili okurlarım bugün kendinize bir iyilik yapın. İster yalnız ister çoluk çocuk ama mutlaka bu iyiliği kendinizden esirgemeyin. Yeterince gerilen sokaklardan uzak derdi, tasayı ve hatta  borçlarınızı da bir kenara fırlatın kendinizi bir fındık bahçesinin çimenlerine sere serpe  atın.

Atın kafanızdaki tüm olumsuz düşünceleri, rengarenk  desenlerle bezenmiş çiçeklerin mis kokularını ciğerlerinize çekin . Öyle bir çekin ki sizlere tüm sıkıntıları bir an olsun unutturabilsin. Bu kısım sıkıntıları olanlar için.

Olmayanlara ise kocaman bir maşallah. Maşallah diyorum çünkü emlak fiyatları almış başını gidiyor. Ben duyduklarımın habercisiyim. 600.000 TL den başlayan   daireler kapanın elinde kalıyormuş. Sanırım rezidansımızın da  satışları rekor kırmış. İnşallah stadyum ile kapalı yüzme havuzumuzda bir an önce yenilenir de yerine yapılacak olan emsal rezidanslarımız inşa edilir .Var olandan kısmeti olmayanlar yenilerinden nasiplerini alırlar.

Neyse ; bazen gecenin karanlığında insanın aklına günden kalan düşünceler takılınca ortaya böyle bir karışık yazı çıkabiliyor. Kusurum var ise af ola. Elimden geldiğince dokunduğum insanların konuşmalarını toparlamaya çalışıyorum.

Birde bana sorun

Nasıl gün doğmuş

Nasıl akşam olmuş

Nasıl gecenin koynunda hüzne  sarılmış

Gün içerisinde Ayşe teyzenin derdi

Ali’nin hikayesi

Ayşe’nin sevdası

Ah birde köşe başlarını parselleyen perişan

Çocuklar

Ah sevda yüklü kervanım ah

Aklımda kalan gülüşün

Terleyen avuçlarımda sıcaklığın

Yüreğime nakış gibi işleyen

Ah o derinden bakan gözlerin

Hala benim mi?

Ben unuttum kendimi

Unuttum da bunca koşturmaca da

Bir gözlerinin ruhuma işleyen

Sıcaklığını unutamadım

Sahi; bunca işin arasında seslensem

Avazım çıktığı kadar

Duyar mı?

Yüreğin ….

Var git başımdan gece gece takılma

Gözlerime …

Sahi gözlerin hala benim mi ?

Ali işten kovulmuş

Ayşe teyzenin bakacak kimsesi yokmuş

Dünyalar güzeli Ayşe çıkmaz sokaklarda

Çırpınıp duruyorsa

Sevda dediğin nedir ki “Usta”

Bütün renkler alaca karanlığa saklanmış

Sevdanın kuytu kuyulara saklandığı gibi

Renk deyince aklıma geldi ..

Ne demiş şair

“Sen sarı kasımpatıları seversin ,ben ise sendeki bütün renkleri”

En çok maviyi severim

Bilirsin mavi her renkte hayat bulur

Gözlerinde bulduğum huzur gibi

Sahi gözlerin hala benim mi ?

Bazen bir gün yaşarsın

Bir ömre bedel ,bedel ağır bir yüktür aslında

Bir günde yaşadığın ömrün

İşin yoksa diğer günler de hasretine yanarsın

Sende yandın mı usta

Hasretin ışıklarında kavrulup

Gözyaşlarına boğuldun mu ?

Sahi bir hiç dediğin ömrüne

Hasret kokan “sevdayı” yükledin mi?

Bilmediler bilemeyecekler

Ne teyzelerin

Ne Ayşe’ lerin

Nede Ali’lerin derdi bitmeyecek

Sevdanın ağır yükü gibi

Sahi ;gözlerin hala benim mi ?…

Sosyal Medyada Paylaşın:

Düşüncelerinizi bizimle paylaşırmısınız ?