İnsanoğlu her nimet gibi elden gitmeden anlamıyor ya da anlamak istemiyor. Hepimize bahşedilen hayat ve sağlığın kıymeti hep elden gidince anlaşılıyor. Genelde anlayanda sağlığını kaybeden oluyor.

İnsanın hayat mücadelesi öyle bir an geliyor ki anlamını kaybediyor. Daha fazla para ,daha fazla menkul,daha büyük makam hırsı ile yaşayan insan duvara tosluyor.

Tarihe bakınca servetleri, ve makamların kurtaramadığı insanlarla dolu. Eflatuna sormuşlar: -“İnsanoğlunun sizi en çok şaşırtan davranışları nelerdir?”

Eflatun tek tek sıralamış; “ Çocukluktan sıkılırlar ve büyümek için acele ederler. Büyüyünce de çocukluklarını özler-er. Para kazanmak için sağlıklarını yitirirler. Sağlıklarını tekrar kazanmak için paralarını harcarlar. Yarından endişe ederken bugünü unuturlar. Dolayısıyla ne bugünü yaşarlar ne de yarını.

– Hiç ölmeyecekmiş yaşarlar. Ancak hiç yaşamadan ölürler.

Peki demiş soruyu soran sizce insan nasıl yaşamalı ?

– Kimseye kendinizi sevdirmeye kalkmayın. Yapılması gereken kendinizi sevilmeye bırakmaktır.

– Önemli olan; hayatta en çok şeye sahip olmak değil,en az şeye ihtiyaç duymaktır.

Hangimiz böyle yaşayabiliyoruz ? Hangimiz azla yetinip çoğun şükrünü yerine getirebiliyoruz ? Kazandıklarımız bizi insanlığa ne kadar yaklaştırıyor ? Makamlarımız bizi firavunun kibrine mi, Hz Muhammed’in (S.A.V.) mütevaziliğine mi götürüyor.

Dedik ya insanoğlu elindekinin kıymetini kaybedince anlıyor. Azametli makamlar ,devasa servetler insanın  ölüm denen olgu karşısında biçare kalmasının önüne geçemiyor. Bu sonucu bile bile insan isteklerine sınır koymayı beceremiyor. Kazanmak için her yolu mübah görenler gün geliyor sağlık denen müthiş nimeti kaybedince servetim olmasa ama sağlığım yerinde olsa diye dualar ediyor.

Mevlana derki; ”Kıymet bilmek kaybedince arkasından ağlamak değil yanındayken sarılmaktır.” Bilmek lazım elden gitmeden sağlığın kıymetini, bilmek lazım kaybetmeden önce dostların kıymetini, bilmek lazım dara düşmeden bolluğun kıymetini.

Ailenin, arkadaşın, vatanın, toprağın, sebzenin, meyvenin, otun çöpün kıymetini bilmek lazım. Yokluğuna ahlar çekmemek için, varlığına sahip çıkmak gerek. Kaybetmemek için çabalamak emek vermek gerek.

Bakın hastanelere şifa bulmak için çabalayan insanlarla dolu. Herkesin bir keşkesi var. Keşke sigara içmeseydim,keşke bu vücudu alkolle zehirlemeseydim,Keşke üşütmeseydim, keşke keşke…

Giden kolay kolay geri gelmiyor ama her insan kendine bir milat belirlemeli. Kaybetmeden sağlığın kıymetini anlamalı. Yaşamını buna göre dizayn etmeli. Geç kalmadan.      Allah(c.c.) hastalarımıza acil şifalar versin.  Hoşçakalın