Bir kurşun saplanıyor vatanın yüreğine. Ölümün soğukluğuna karşın ateşten pareye dönüşüyor sineler. Sıcaklığını kaybederken bir arslanın bedeni cayır cayır yanıyor dört bir taraf.

Her gönülde farklı vücuda bürünüyor hüzün. Bir çocuğun dünyası yarım kalıyor, bir annenin boğazına kırk düğüm atılıyor ve zehir zemberek oluyor bir babaya baldan tatlı can. Gidenin arkasından hayatlar sönüyor. Acının karanlığında bekleniyor aydınlık kavuşma günleri. Dualar dökülüyor ağızlardan gidene yoldaş. Hakk’a giden yolda Hakk’ın kelamıyla uğurlanıyor.

Bir ölürken bin diriliyor yiğitler. Tek karış toprağı ayrı düşmesin diye diye vatanın ömürler feda ediliyor. Tereddütsüz siper ediliyor gövdeler. İzin verilmiyor bu şerefli toprakların vicdanı nasır tutmuş şerefsizlerin elinde can çekişmesine. Bir bayrağa sarılı geliyor tertemiz bedenler, şehadetlerine Allah şahit oluyor.

Yüzlercesi toplanıyor minnetle son kez veda edebilmek için şehide. Bizim canımız için canını ortaya koyan celallere, varsa, haklar helal ediliyor. Peki ya sen şehidim, sen bize hakkını, feda ettiğin canını, dökülen kanını helal ediyor musun?