Sevgili dostlar,
Değerli canlar,
İster eğitimci kimliğinden gelen bir alışkanlık deyin;
İsterseniz tarihi saplantıları olan birisi olarak değerlendirin.
Veya da iflas etmiş müflis tüccar gibi durmadan veresiye defterlerini karıştıran birisi olarak düşünün…
Geçmişle günümüze…
Günümüzle geleceğe köprü kurmak için “acaba bugün tarihte ne oldu?” diye İnternet yoluyla tarihsel başlıklara bakıyorum..
Örneğin;
Bundan 96 yıl önce Türk Kadınlar Birliği kurulmuş..
Yani cumhuriyetin hemen bir yıl sonra…
Eh,sen gel de şimdi bunun üzerinde düşünme!
Savaştan daha yeni çıkmışsın…
Daha cephede ayak izlerin kaybolmamış…
Yaraların kabuk bağlamamış…
Üstelik sistemi bilinmeyen yeni bir devlet kurulmuş…
Ve sen kalkıyorsun;
Türk kadınlar Birliği diye bir dernek veya cemiyet kuruyorsun.
Niye?
Niçin?
O tarihe kadar neden kurulmadı?
Kurulmak istendiyse kimler kurdurmadı?
Bu ve buna benzer soruların üzerinde düşünmeye demez mi?
Bence değer…
Hemde bundan 96 yıl önce 5 Şubat 1924 yılında kurulan Türk Kadınlar Birliği denilen cemiyetin üzerinde salt onun öznesi olan kadınlar değil, erkeklerinde bunun üzerinde düşünmesi gerekir diye düşünüyorum…
Çünkü o kadınları şairin dizeleriyle tarif edecek olursak;
O kadınlar, Bizim kadınlarımız,
Anamız, avradımız, yarimiz…
Bu dizelerden sonra şimdi gelin bu konuyu hep birlikte ve işin içine Mustafa Kemal Atatürk’ü de katarak düşünelim…
İsterseniz önce arkamıza yaslanıp önce bir “vay be!” diyelim..
Ve düşünmeye devam edelim;
Demek ki; Lider dediğin ‘lider’ toplumuna güven vermesi gerekiyormuş…
“Ey Türk kadını, sen yerlerde sürünmeye değil, omuzlarda yükselmeye layıksın” diye boşuna söylememiş o büyük insan.
Cumhuriyetin kuruluşundan bir yıl sonra kurulan Türk kadınlar Birliğinin kuruşun da şu kadınlar öncülük yapmış;
Nezihe Muhittin,
Latife Bekir (Çeyrekbaşı)
Sabiha Zekeriye (Sertel)
Şukufe Nihal’in öncülüğünde kurulmuştur..
Ve Atatürk’ün eşi Latife’nin de büyük destekleri olmuştur.
Türk Kadınlar Birliğinin kuruluşundan sonraki gelişmelere kısaca bir göz atalım, bakalım hangi kazanımlar elde edilmiş;
1926 yılında kabul edilen Medeni yasayla kadın toplum içinde kimliğini elde etmiş…
1930 yılında kadınlarımız belediye seçimlerinde seçme ve seçilme hakkını yasayla kazanmış.
Bu arada Türk kadınlar Birliği aynı yıl 11 Nisanda İstanbul’da büyük katılımlı bir miting düzenlenmiştir.
1933 yılında kadınların Köy İhtiyar heyetlerine seçme ve seçilebilme hakkı verilmiştir…
1934 yılında ise TBMM’ne girebilme haklarını elde etmişler ve 7 Aralık 1934 günü Kadınlar Birliği 2. kadın mitingi düzenlemiştir.
Türk Kadınlar Birliği 1935 yılında Cumhuriyetin ilk uluslararası Dünya kadınlar Birliği toplantısına da ev sahiliği yapmıştır…
1935 yılında yapılan 5. Dönem milletvekili seçimlerinde Meclise 18 kadın milletvekili girmiştir.
Ancaaaaak…
Ancak aynı yıl amaçlarını gerçekleştirdikleri düşüncesiyle Türk Kadınlar Derneğinin kapanışı için fesih kararı almışlardır…
Şimdi konuyu tadında bırakıp ve özetleyerek sonlandıracak olursak;… 1923 Cumhuriyetin kuruluşuyla başlayan çağın içinde yer alma yolculuğu zaman zaman duraklamış ve zaman zaman kesintiye uğramıştır…
Kadınların çağdaşlama yolculuğunu bazen egemen güçler kendi siyasal çıkarları için gerici ve dinci bir kültür ambalajının içerisine sarıp-sarmalamış!
Kadınların çağdaşlaşma yolculuğunun önünü Şeyhler, Şıhlar ve Kara Sakallılar kesmiş!
Bazen Yobazlar ve bazen Din Tüccarları kadını karanlık bir dünyanın içerisine çekmeye çalışmış…
Ve en önemlisi de kadının kocası bu gericilere ayak uldurmayı marifet sanıp karısını ikinci sınıf insan yerine koymuş…
Yobazların reçetesini uygulayarak karısını kara çarşafların içine sarıp-sarmalamış!
Ki, doğruyu söylemek gerekirse kadın çağın yolculuğunda önde yürümek yerine, hepten arkada kaldığı için toplumda gerilerde kalmak zorunda kalmıştır…
Ama yinede bazı ülkelerin kadınlarından ileri sevide olduğumuz için kendimizi teselli edip sevinebiliriz…
Hoş kalın,
Hoşça kalın…