Taşeronların kadroya geçirilerek “aynı işi yapanlara aynı ücretin ödenmesi, aynı sosyal hakların verilmesi” ile alakalı yapılan hukukî düzenlemeleri tebrik ve takdir etmemek nankörlük olur…

‼ Ancak böyle bir düzenlemeden sonra, bazı kurumlarda taşerondan kadroya geçen personelin bazılarının bazılarından farklı muamele maruz kaldığı, fısıltı gazetelerinde dolaşan duyumlar arasında yer alıyor…

✅ Mesela aynı statü ile aynı anda aynı yerde istihdam edilen bazılarının masa başında müdür ve şef muamelesi görürken, hatta (muhtemelen sırtı dayı ve ağabeylerine dayalı!) doğuştan şanslı bazılarının nerede ne yaptıkları görünmezken; bazılarının ellerinde süpürge ve paspasla ile dünkü mesai arkadaşlarının masalarını ve odalarını temizlikle görevlendirilmiş olmasının ahlâkî, insanî boyutu sorgulanıyor!..

*

💥 İnsanın olduğu her yerde bazı eksikliklerin, bazı usulsüzlüklerin, bazı şikâyetlerin olması gayet tabiidir…

‼ Ancak tabii olmayan, esas sorgulanması gereken husus: Bir kurum içindeki bu gibi usulsüzlüklerden, personel arasındaki rencide edici bu gibi hallerden o kurumun amirlerinin, yöneticilerin nasıl haberdar olmadıkları, şayet haberdar iseler bu gibi hallere nasıl göz yumduklarıdır!..

*

‼ Faraza bir yerde, aynı statü ile aynı anda istihdam edilmiş iki kişiden biri; masa başında çayını yudumlar, koridor başında sigarasını tüttürürken, diğeri: arkadaşının masasını temizleyecek, tuvalet temizliği yapacak!..

✅ O kurumun yöneticisi de bunu görmeyecek ve duymayacak, ya da gördüğü ve duyduğu halde seyirci kalacak!..

⁉ Allah aşkına, bu nasıl bir yöneticilik anlayışıdır, bu nasıl bir personel politikasıdır?.. Bu nasıl bir adalet ve ahlâk anlayışıdır?!..

*

💥 Böyle bir hadisenin manevî hassasiyeti olan yöneticilerin başında olduğu kurum ve müesseselerde vuku bulması ise daha da vahim ve elem vericidir…

*

✍ “Gerek yok her sözü laf ile beyana, bir bakış bin söz eder bakıştan anlayana..!” (Hz. Mevlâna)

Vesselam…