YEŞİL-BEYAZ ÇOTANAKLAR ELLİNCİ YILINI KUTLADILAR

YEŞİL-BEYAZ ÇOTANAKLAR ELLİNCİ YILINI KUTLADILAR

 

Bugün; Giresunspor’un kuruluşunun 50.yılı…

Bugün akşam üzeri Giresunspor’un 50.yıl kutlamaları yapıldı…

Tüm sporseveerler ve sporcular Debboy Mevkisinden başlayarak, Cumhuriyet meydanına kadar görkemli bir yürüyüş yaptı…

Ve bu ‘Kutlama Yürüyüşü’ yeşil-beyaz renklere çok yakıştı!

Yıl:10 Nisan 1967

Giresunspor 2.lig statüsünde profesyonel yolculuğa ilk adımını atıyor

Ve başarılarıyla süslediği yolculuğu fazla uzatmadan 1. Lige çıkıyor.

(O tarihlerde 1. Lig en üst düzeydeki ligdi)

Doğu Karadeniz Bölgesinde 1. lige ilk çıkan takımlardan olan Yeşil-Beyaz Çotanaklar birinci lige ‘merhaba’ dediğinde takvim yaprakları 1970-71 yılını gösteriyordu…

Fakat biz fazla ayrıntılara girmeden ve 50.yıla girdiği bugünkü ‘Kutlamalara’ bir katkımızda bizim olsun diye belleklerimizde izi kalan anılardan söz etmek isterim.

Bir kere şunu unutmadan hemen söylemeliyim ki; Giresunspor sevdası Alucra’dan esen yayla rüzgarlarıyla başlayıp, Eynesil’in meltem rüzgarlarıyla buluşur ve Piraziz üçgeninde birbirine karışır ve her yer; “Yeşil-Beyaz’ nağmelerle süslenirdi!

Alucra ve Şebinkarahisarlı taraftarlar (eğer maç pazar günüyse) Cumartesi gününden minibüslerini kiralarlar ve arabalarını yeşel-beyaz renklerle süsledikten sonra da; davulcusunu ve zurnacıyı minibüsün üst-bagajına veya Kamyon’an kasasına yerleştirdikten sonra şen-şakrak Dereli üzerinden Giresun’a gelirlerdi…

Stadyumda tribün adeta üç kısma ayrılmıştı.

Kapalı tribün; bu tribünde genellikle protokol ve seçkinler otururdu.

Açık Tribün: Kapalı tribünün tam karşısı ve karışık oturulan tribün.

Kapalı Tribünün deniz tarafındaki açık tribün; buraya genellikle Bulancak seyircisi oturduğu için bu tribüne Bulancak Tribünü denirdi.

Birde dağ tarafındaki kalenin arkasında tahtalardan ve kalaslardan yapılmış bir tribün vardı. Buraya da yaklaşık en az sekiz-dokuz yüz kadın oturduğu için bu tribünün adı da; Kadınlar Tribünü olarak isimlendirilmişti…

Tabi birde ‘Kadınlar Tribünün’ arka tarafındaki ‘Yama Bahçede’ birde ‘Beleşçi’ takımı vardi ki; zaten bunlarda parası olmayan garibanlar olup, Giresunspor maçını kaçak-köçek buradan seyrediyorlardı!

Giresunspor 1967 yılında başladığı 2. lig yolculuğunu bitirdiği 1971 Şampiyon olduğu yıldan, birinci ligde kaldığı 1977 yılına kadar boş tribünlere futbol oynadığını anımsamıyorum ben…

Bütün tribünler maçın başlamasına bir ve iki saat kala tıklım-tıklım dolar ve hep bir ağızdan şu destek sloganları atılırdı;

“Yeşiiiiiiiiiiiil!!”

“Beyaaaaz!!”

“Şampiyoooon!”

Ve ardından tribünün bir tarafı; “Çotanaklaaaaaaaaarrrr!”

“Heeeyyyyyyy!”

Ve ardından kıyameti andırır alkış ve çığlık sesleri kopardı…

1977 yılında 1. ligden düşünce Giresunspor, uzun yıllar kendisini bir türlü toparlayamadı…

Adeta bir ‘Asansör Takımı’na dönüştü!

Birinci ligden-ikinci lige…

İkinci ligden/üçüncü lige inip çıktı…

Bu son yıllarda ise sanki eski günlerine dönmek istercesine başarılı grafikler çiziyor…

Kabul etmek gerekir ki; futbolcular kadar bunda Başkan, Yönetici ve Teknik kadronun da büyük emeği var…

Yoksa hiçbir şey kendi başına kolay olmuyor…

Taraftar-Yönetici-Sporcu birlikteliği ve karşılıklı birbirine güven ağı örüldükten sonra başarı zaten kendiliğinden geliyor…

Giresunspor’umuzun 50. kuruluş yılını (yaşını) kutluyor ve daha nice yıllara spor dünyasına yakışır ve şimdi olduğu gibi onurlu yolculuk yapmasını diliyorum…

.

Sosyal Medyada Paylaşın:

Düşüncelerinizi bizimle paylaşırmısınız ?