Gazetelerden okudum;

Okuyunca üzerinde uzun uzun düşünüp durdum…

Haberin özeti kısaca şöyle;

Cumhurbaşkanlığı tarafından hazırlanan 2023 yılı Merkezi Yönetim Bütçe Kanunu teklifi, dün TMBB Başkanlığına sunuldu…

Teklife göre;

Gelecek yılın bütçe gideri 4 trilyon 469 milyar TL..

Bütçe geliri ise 3 trilyon 810 milyar TL olarak hedefleniyor…

Yapılan bu teklifin içerisinde;

Cumhurbaşkanlığının önceki yıl 3.8 TL bütçesi yüzde-72 artışla 6 milyar 637 milyar olarak belirleniyor…

Diyanet İşleri Başkanlığının Bütçesiyse;

16 milyar 80 milyon liradan 36 milyar TL’ye çıkarılıyor…

Ve 6 ‘bakanlığı’ bütçe konusunda geride bırakıyor…

Bu ‘bakanlıklardan’ biriside;

16 milyar 505 milyon lirayla Kültür ve Turizm Bakanlığı…

Şimdi bazıları da belki diyecektir ki;

“Diyanetimizin bütçesi elbette Kültür ve Turizm Bakanlığının bütçesinden fazla olacak..

Ne demişler; önce din-iman…

Üstelik yatsın-kalksın da dua etsin Kültür Bakanlığı bu kadar bütçe ayrıldığına…

Kültür ve Turizm Bakanlığı fazla bütçeyi ne yapacak?

Toplumun kültür düzeyini mi yükseltecek?

Dünya ülkeleri arasında 86. sırada olduğumuz ‘okuma alışkanlığını’ aşağılara mı çekecek?

Sohbet girişinde;

“Haberi okuyunca uzun uzun düşündüm” demiştim ya…

İşte ne düşündüğümü paylaşmak istiyorum şimdi sizlerle;

Daha iki-üç gün önce Bartın-Amasra’da önceden alınmayan önlemler sonucu 41 Maden Emekçimiz yaşamanı yitirdi…

Son yolculuklarına dualarla uğurlanırken;

“Bu tür ölümler fıtratımızda ve kaderimizde var” dediler…

“Alınyazıları böyleymiş” diye dua ettiler…

Ve başka ne düşündüm biliyor musunuz?

“Dualarla yaşatılan bu toplum nasıl oluyor da son 20 yıl içerisinde ekonomik kriz, yoksulluk, işsizlik nedeniyle tam 5 bin 800 küsur kişi niye intihar etti diye düşündüm?

Uzun uzun düşünce sürecimde ‘acaba’ dedim;

“Bereketli topraklar üzerinde yaşayan 85 milyon insanın neden 25 milyonu açlık sınırında yaşıyor?

Neden 40 milyonun üzerinde olan insanlar yoksullukla boğuşup duruyor?

Acaba bu da çoğunluğu oluşturan toplumun ‘fıtratı veya kaderi’ olabilir mi? diye düşündüm…

Başka ne mi düşündüm?

Bir zamanlar ‘meslek okulu’ olan İmam-Hatip Okullarının sayısı neden 5 bin 286 çıkarıldığını ve İmam-Hatip Okuluna dönüştürüldüğünü düşündüm…

Diyanet İşleri Başkanlığı bütçe konusunda 6 bakanlığı geride bırakırken;

100 yaşına ayak basmış bu cumhuriyet ülkesinde 150 bin öğretmen açığı varken, bütçe yetersizliği gerekçe gösterilerek 460 bin küsur genç öğretmenlerin neden bir türlü atanamadığını düşündüm…

Diyanete Bütçeden ve bol-keseden 36 milyar ayrılırken;

Neden hala 2 milyona yakın üniversite mezunu genç insanın sabah akşam iş aradığını…

İşsizler ordusuna katılıp ve günden-güne çoğaldığını…

42 bin dolayında kimsesiz çocukların sokaklarda yatıp-kalktığını..

1 milyona yakın kız çocuğunun okula gitmekten mahrum kaldığını…

Bu bereketli topraklarda 2 milyona yakın insanımızın hala ‘mevsimlik işçi’ olarak bölge bölge dolaştığını düşündüm…

Kaderimize ve fıtratımıza sarılarak yaşadığımız bu güzel ülkemizde;

Dilenci sayısının 60 bini çoktan aştığını…

Yine resmi rakamlara göre 4 milyon dolayında işsizlerin sokaklarda serseri mayın gibi dolaştığını düşündüm…

Dua kuvvetiyle yaşadığımız ülkemizde;

Sadece 2022 yılının son 4 ayında 137 kadının neden katledildiğini?

Son 9 ayın içerisinde 44 polisin neden intihar ettiğini?

Enflasyon denilen canavarın durmadan neden yükseldiğini?

Bize ait kullandığımız paranın neden sürekli değer kaybettiğini?

Ve yapılan ‘duaların’ neden işe yaramadığını düşündüm!…

Bu konuda;

Sizler ne düşünürsünüz onu bilemem…

Hani merak ettiğimi de bilmenizi isterim…

Buyurun;

Söz sırası şimdi sizin…