İnsan ömrü küçük bir göze suyu gibidir.

Yavaş yavaş akar bir gün gelir kurur kimse anlayamaz. Her canlı bir gün doğdu ki bir gün ölecektir er veya geç. Bundan kimse kaçamaz.

Her insanın bir yaşam tarzı vardır.

Hayatı dolu dolu yaşamak ister. Tabi ki kim istemez ki. Ama bir gerçek daha var kader. Kaderin önüne de kimse geçemez. Kadere yenilmemek için hayatla mücadele etmek için çok çalışmak gerekmektedir. Zaten insanlığın gereği bu değilmidir.

Kimileri paraya pula tapar kimileri mal mülk peşindedir. Ama sonu kara toprak değilmidir.

Onun için aile bireyleri kadar birlik ve beraberlik içinde yaşamak herkesin en büyük arzusudur. Kim bu dünyadan ne götürebildi ki kazandıkları geriye kalanlara miras kaldı.

Tabi ki insanlar çalışacak. Aile ve kendi sorumluluğunu bilecek. Ama fani ömür içinde tabi ki insanlar da sosyal etkinliklere yer ayıracak.Ben de herkes gibi spora ayrı bir sempatim var.Giresunspor vazgeçilmezim.Giresunspor bu sene çok güzel bir sezon geçirdi.Ama biraz hüzünlü geçti.Keşke her hüzün böyle olsa.Başarıdan başarısızlığı kaybettik.En azından şampiyonluk mücadelesini yaşadık.Üç sezon önce on dört puan geriden gelip şampiyon olmak belki dünya da hiçbir futbol takımına nasip olmaz.Ama bunu Giresunspor başardı.Ama bu sezon öyle bir kolay şampiyonluk fırsatı kaçırdık ki buna da yanmamak ve üzülmemek elde değil.Kim bilir bir daha böyle bir fırsatı görebilirmiyiz yakalayabilirmiyiz bilemem.

Biz de her insan gibi on gün bir tatil yapalım istedik. Kafamızı biraz rahatlatalım istedik. İlk önce Bursa’daki okuyan evladımın yanına gittim. Hasret giderdik her aile reisi gibi. Bundan daha erdemlisi var mı bilemem.Sonra İstanbul’a eş, dost ve arkadaş ziyaretlerinde bulundum.

Giresunsporumuzun eski efsane futbolcularından MAZLUM FIRTINA ağabeyimle her zamanki gibi buluştum. Zaman zaman yine eski futbolcularımız Zorbay Ağabeyimin Balat’taki restaurantında bir araya geldik. Yine konu Giresunspor’du.

Biraz sitem ettiler ama çok haklılar. Zaten her sene Mazlum ağabeyimle beraber olmam onun insanlığına, onun saygısına, onun alçak gönüllüğüne hayranlığımdandır. Gerçekten İstanbul’da çok büyük saygınlığı var spor camiasında.

Neden olmasın. Bir dilim ekmeği on kişiyle paylaşıyor.İnsanlığına tatlı diline saygı duymayan yok ki.Bundan daha erdemli bir yaşam yok sanırım dünyada.Ben ne insanlar tanıdım.Parası malı mülkü olupta sadece dünya malına tapmış.Ama insanlık unutulup gitmiş onlar için.

Yine Mazlum ağabeyimin sayesinde yıllar önce Beşiktaş Spor Kulübünün eski kalecisi METE BOZKURT ağabeyle tanıştım. Dost olduk, arkadaş oldum. On beş gün önce İstanbul’dayken vefat ettiğini öğrenince Mazlum ağabeyle cenazeye gittik. Orda bir kat daha gördüm ki insanlığın dostluğun, arkadaşlığın maddiyat olmadığını. Beşiktaş Spor Kulübü Mete ağabeyi sahiplenmiş kulüpte görev vermiş. Mete ağabeyde Beşiktaş spor kulübünde çok para kazanmış.Çok dost ve arkadaş kazanmış ki cenazesinde Fenerbahçeli Cemil Turan ,Kaptan Müjdat ,Nevruz, Beşiktaşlı Nejdet, Lütfu ,Ulvi bunlar benim tanıdıklarım.

Sonra efsane kaleci Varol Ürkmez ve daha niceleri Mazlum ağabeye gösterdikleri ilgi ve alakaya hayran kaldım.

Mazlum ağabeyim bu insanlarla beni tanıştırdı hep beraber cenaze namazına kadar bir çay bahçesinde ağabey kardeş ilişkilerini ilerledik.

Gel bakalım Giresunsporlum otur şöyle aramıza. Bana gösterdikleri ağabeyliği asla unutamam. Hele cenaze namazında Cemil Turan’la aynı safta namaz kılmamız saygı ve sevginin gerçeğidir sanırım. İşte futbolun arkadaşlığı, dostluğu budur bence.

Şimdi futbolda paradan önce şöhretten önce arkadaşlığın ve dostluğun önemini bir kat daha gördüm İstanbul’da.

Kadere bak ki yıllar önce arkadaş olduğum Mete ağabeyimin İstanbul’a gezmeye gittiğimizde cenazesinde buluşmak varmış. Rahmetli hep bana Beşiktaş Spor Kulübünün sahip çıkmasını anlatırdı.

Ahde vefayı anlatıyordu bana. Futbolda böyle sahiplenmek onur ve şeref şahsiyettir. Demek ki Mete ağabey böyle onurluyduk Beşiktaş Spor Kulübü ona sahip çıktı.

Son satırlarımı Giresunspor’un eski hocası Erkan Sözeri’ye getireceğim. Para pul her zaman bulunur.

Ama dost insan olmak karakter meselesidir. Futbolda rahmetli Mete ağabey bir zamanlar paranın içinde yüzerken şöhreti de vardı.

Ama parasını ve şöhreti kaybettiği zaman Beşiktaş Spor Kulübü onun elinden tutup ona sahip çıkması onun insan oluşundandır.Ama sen Giresunspor’un ahde vefasını unuttun.Sanırım bir daha Giresunspor’un kapısından seni içeri alan namerttir.

Hayatta kimin ne olacağı belli olmaz.

Bugün çok paran malın mülkün olabilir yarın kimsenin ne olacağı belli değil.

Ben Mete BOZKURT’un cenazesinde ahde vefayı, arkadaşlığı, dostluğu gördüm. Mekanın cennet olsun Mete Ağabey.