Merhaba sevgili okurlar ,
Ömrümüz nasılda hızla ilerliyor .Bazen durdurun dünyayı inecek var diye avazım çıktığı kadar bağırmak geliyor içimden .Bu hafta sizlere farklı seslenmek istiyorum .Gönlünüzde hazan olsada mevsim hep baharın yeşil umutları kalsın …
“ÖMRÜM”
Birde bana sorun
Nasıl gün doğmuş
Nasıl akşam olmuş
Nasıl gecenin koynunda hüzüne sarılmış
Gün içerisinde Ayşe teyzenin derdi
Ali’nin hikayesi
Ayşe’nin sevdası
Ah birde köşe başlarını parselleyen perişan
Çocuklar
Ah sevda yüklü kervanım ah
Aklımda kalan gülüşün
Terleyen avuçlarımda sıcaklığın
Yüreğime nakış gibi işleyen
Ah o derinden bakan gözlerin
Hala benim mi?
Ben unuttum kendimi
Unuttum da bunca koşturmaca da
Bir gözlerinin ruhuma işleyen
Sıcaklığını unutamadım
Sahi;bunca işin arasında seslensem
Avazım çıktığı kadar
Duyar mı?
Yüreğin ….
Var git başımdan gece gece takılma
Gözlerime …
Sahi gözlerin hala benim mi ?
Ali işten kovulmuş
Ayşe teyzenin bakacak kimsesi yokmuş
Dünyalar güzeli Ayşe çıkmaz sokaklarda
Çırpınıp duruyorsa
Sevda dediğin nedirki “Usta”
Bütün renkler alaca karanlığa saklanmış
Sevdanın kuytu kuyulara saklandığı gibi
Renk deyince aklıma geldi ..
Ne demiş şair “Sen sarı kasımpatıları seversin ,ben ise sendeki bütün renkleri”
En çok maviyi severim
Bilirsin mavi her renkte hayat bulur
Gözlerinde bulduğum huzur gibi
Sahi gözlerin hala benim mi ?
Bazen bir gün yaşarsın
Bir ömre bedel ,bedel ağır bir yüktür aslında
Bir günde yaşadığın ömrün
İşin yoksa diğer günler de hasretine yanarsın
Sende yandın mı usta
Hasretin ışıklarında kavrulup
Gözyaşlarına boğuldunmu ?
Sahi bir hiç dediğin ömrüne
Hasret kokan “sevdayı” yükledin mi ?
Bilmediler,bilemeyecekler
Ne teyzelerin
Ne Ayşe’lerin
Nede Ali’lerin derdi bitmeyecek
Sevdanın ağır yükü gibi
Sahi ;gözlerin hala benim mi ?…