✅ 75-80’li yıllarda; altımızda hususi arabalarımız yoktu… 60-70 m.karelik evlerde oturuyorduk… 100 m.karelik evler, parmakla gösterilir, lüks sayılırdı…

✅ Lâkin mücadele azmimiz, mânevî değerler (helâl haram) hassasiyetimiz, sevgi saygı, kardeşlik duygularımız fevkalâde yüksekti… Kısacası; mâna maddeye galebe çalıyordu!..

*

💥 Ya yarım asır sonra?..

✅ Mâziye göre mukayese edilemeyecek seviyede maddemiz oldu; arabası olmayan ailelerin yerini eş ve çocukların dahi araba sahibi olduğu aileler aldı… Evlerimiz saray vârî oldu… Geçit vermeyen daracık yollar otoban oldu… Eşekler ve katırlar tarih oldu… Neredeyse elektrik ve yolu olmayan köy kalmadı…

✅ Lâkin mâneviyatımız yok oldu!.. O yarım asır öncesinin mânevî (helâl haram, saygı sevgi) hassasiyetlerimiz, şuurumuz, mücadele azmimiz yok oldu!..

✅ Öyle ki Maddeyi verdiler maneviyatımızı aldılar… Adeta takas ettiler.

*

💥 Ancak ne hazindir ki, belki de çoğumuz ağlanacak bu hâlimizin farkında bile değiliz!…

✅ Hatta birileri gelip de dese ki “verin (size verilen) elinizdeki şu maddeleri, alın (sizden alınan) o mânevî değerleri”; bu takasa razı olabilecek sayımızın artık pek fazla olacağından/olabileceğinden de emin değiliz!..

*

✍️ Sorumlu aramıyoruz, bu hâlden hepimiz sorumluyuz!..

Ancak ümitsizliğe de düşmüyoruz!..

–              Ümitsiz değilseniz ümit sizsiniz…

–              Çaresiz değilseniz çare sizsiniz!..

*

💥 “Eğer Allah sana (herhangi bir yüzden bir keder) bir zarar dokundurursa, onu Kendinden başka hiçbir açıcı (giderici) yoktur. Eğer sana bir hayır dilerse, O’nun fazl (u kerem)ini geri çevirici hiçbir (kuvvet) de yoktur. O, bunu kullarından dilediğine eriştirir. O, çok Yarlığayıcı, çok Esirgeyicidir” (Yûnus Sûresi, 107)

Vesselam…