Merhaba sevgili dostlar,

Merhaba değerli canlar,

Bugünkü sohbetimiz;

Bir eğitimcinin şiir kitabı üzerine olacak..

Paylaştığım görselde de görüldüğü gibi;

Kitabın adı; Çakır Ali’nin Penceresinden…

Sohbet konusu olan şiir kitabının yazarına;

Okul yıllarında arkadaşları kendisine ‘Çakır Ali’ yakıştırması yaptığı için o da şiir kitabının adını ‘Çakır Ali’nin Penceresinden’ veriyor..

Eğitimci şairimizin asıl adı; Ali ALGÜN

1948 yılında Giresun’un Akıncı Köyünde doğuyor..

İlkokulu bitirdikten sonra ‘Öğretmen’ olabilmek için Ladik Akpınar Öğretmen Okuluna gidiyor…

Ve daha sonra da öğretmen oluyor…

Meslektaşım Ali Algün’le aynı mahalli gazetede de o, şiir yazıyor…

Bende ‘Köşe Yazılarımda’ dilimin döndüğü ve aklımın erdiği kadar bir şeyler yazıp-çizmeye çalışıyorum..

Yaklaşık bundan iki hafta önce;

Değerli meslektaşımla Giresun Gündem Gazetesinde tesadüfen bir araya geldik..

Kısa süreli bir sohbet ettik…

Ve müsaade isteyip kalkarken de, sevgili meslektaşım bana yeni yayınlattığı ‘Çakır Ali’nin Penceresinden’ şiir kitabını imzalayıp hediye etti…

Kitabı aldığım günlerde okudum…

Ve içerisinde -toplumsal içerikli- çok güzel şiirler buldum..

Ancak, özel sorunlarım nedeniyle bu güzel şiir kitabıyla ilgili görüşlerimi gecikmeli olarak yeni paylaşıyorum…

Şiir kitabının ilk sayfasında diyor ki Ali Algün;

“Düşündüğüm halde söyleyemeyip yutkunduklarımı, sözle paylaşamadıklarını, şiir diliyle anlatmaya çalıştım.” diyor…

Ve altmış yıl önce okula başladığı Ladik-Akpınar Öğretmen Okulunu yıllar sonra şu dizelerle anlatıyor;

“Bir hayale daldım, geçmiş uyandı,

Kararan ruhumda bir ışık yandı

Hatıralar atmış yıla dayandı

Hepimizde ortak payda Akpınar.

Yemekhane, ambar, depo, fırını

Özlerim soğuğu, buzu karını

Karıştırdım artık dünü, yarını,

Hepimizde ortak payda Akpınar.

(Burada iki kıtayı atlıyorum)

İlk gece yatağa yatıp ağladık,

Bir kaç ay geçince uyum sağladık

Hizmet için tabanları yağladık

Hepimizde ortak payda Akpınar.

Değerli meslektaşım Ali Algün’ün sohbetini yaptığımız şiir kitabında birbirinden farklı konuları tema eden ve birbirinden güzel şiirleri var.

Örneğin ‘Adaletsiz Devlet Yaşamaz’ şiirinden de bir-iki kıta seçki yapıp, sizlerle paylaşayım;

“Bu adaletsizlik, haksız paylaşım,

Yabancı mıyız ki, ben de gardaşım,

Sözünün eriysen, o sözünü tut,

Helallik alırsan ağrımaz başın.

Savunduğumuz tez, hak ve adalet,

Haksızlık yapmaya edemem cüret,

Sağduyuyla bakıp, yanlıştan dönün,

Adalet olmazsa, yaşamaz devlet.

Arkadaşsız atlet, he gün koşamaz,

Kimse sarp dağları yalnız aşamaz,

Pasta küçükse de, eşit paylaştır,

Adalet olmazsa, devlet yaşamaz.” diyor, eğitimci şair..

Özetlersek;

Eğitimci yazarımız Ali Algün, salt unvanı olan ‘Çakır Ali’nin Penceresinden’ emekli sade bir vatandaş gibi bakmıyor…

Aradan kaç yıl geçerse geçsin;

İdealist bir öğretmenin bakması gereken ‘eğitimcinin penceresinden de bakmayı hala sürdürüyor…

Yani;

Fiili olarak öğretmenliğini kaç yıl önce bırakırsa bıraksın…

Emeklilik yaşı kaç yaşına varırsa varsın…

Toplumsal sorunların düşünmekten ve paydaşı olmaktan asla uzaklaşamıyor…

Son sözü tekrar değerli eğitimci şairimiz Ali Algün’ün dizelerine bırakarak sohbetimizi sonlandırmak istiyorum…

Değerli eğitimci şairimiz Ali Algün’ün ‘Madencinin Ölüm Korkusu’ şiirinden iki kıta bir seçki yapıp, paylaştıktan sonra sözü sizlere bırakıyorum…

“Ekmeğini arar, eksi bin yüzde,

Bareti başında, çizmesi dizinde,

Ümit ve endişe, hep evimizde,

Madencinin aklı, fikri, korkusu.

(…)

Madenden bir çıkış, evde bir sevinç,

Yaşam kimisine kut, kimisine hiç,

Eskiden korkana derlerdi “su iç”

Bir türlü gitmiyor ölüm korkusu.”

Son söz;

Şiir kitabını büyük bir keyifle okudum değerli meslektaşım…

Eline, diline ve kalemine sağlık…

NOT;

Bu ara öğretmenlerin kaleme aldığı kitapların değerlendirmesini sizlerle paylaşmak istiyorum…

Şimdilik hoşça kalın…