Komşu, güvenle gittiğimiz ilk kapıdır.

Sofraya davetsiz oturup, devamı yok mu dediğimiz

Annemizin yaptığı her yemekte payı olan

Kara günlerimizde bize ilk ulaşan

Mutluluklarımız ve sevinçlerimizi paylaştığımız sevgi yumağı

Televizyonun olmadığı dönemlerde kapılarını davetsiz çaldığımız

Şeker pirinç tuz.. her şeyi ödünç istemeye koşarak gittiğimiz kapımız

Marketlerin işgaline uğramadığımız vakitlerde hızırımızdı

Banyoların balkonda yapıldığı

Çamaşır günlerinde tokaçların yarıştığı

Bağda bahçede yardımlaşmanın yaşandığı zamanlarda

Sırlarımızı paylaştığımız dertlerimizi anlattığımız

İçinden çıkamadığımız problemlerin çözümünde yol gösterici idi komşularımız

Ev alma komşu al kulaklarımıza küpe idi

Komşular ah komşular

Komşu komşunun külüne muhtaç

Sevinç ve hüznün ortağı idi

O vakitler çok katlı evler azdı

Kapılar birbirine açılır, herkes birbirinin hatasını kapatır

Komşu komşusunun namusunu namusu bilir

Zül gelmesinden zelil olurdu

Son bir lokmasını dahi paylaşmaktan haz alırdı

Yirmi dört saatte komşu komşuya açıktı

O vakitler randevu diye bir şey bilinmezdi

Çat kapı kapılar açılırdı

Komşu yaşamdaki dayanaktı

Ya şimdi

Unutuldu, komşulukların güzellikleri

Hepimiz bencilleştik

Modern ceza evlerine tıkıştık

Kimse kimseyi tanımaz

Dert ve hüzünlerine, mutluluklarına yabancı olduk

Komşuda cenaze bizde düğünler

Bizde hasta komşuda hengame

Birbirimizi anlamaz

Selam ve iletişimden uzak durduk

Diyaloglar suni

Muhabbetler zoraki oldu

Bizi biz yapan değerlerimiz

Zamanın dişleri arasında öğütüldü

Bir çok şey gibi komşuluklarda zamana direnemedi

Yozlaştı bir çok değerimiz

Birlik ve beraberlik komşulukta başlar

Komşuluklar canlanmalı

Sevgiler çoğalmalı

Ben değil bizler artmalı

İyi günde kötü günde yürekler birlikte atmalı

O vakit mutluluk artacak hüzün azalacaktır

Öyle ise haydi

İlk selamı sen ver sevabı sen al

Sevgi saygı etrafında birleş

Komşu ile hayat daha güzel