Merhaba dostlarım,
Merhaba sayfa arkadaşlarım,
Merhaba tanıdıklarım ve tanımadıklarım…
2019 yılının ilk gününde tüm dünyaya merhaba…
İyisiyle-kötüsüyle 2018 yılını geride bıraktık;
Bırakalım…
Yaşadığımız olumsuzlukları unutalım…
2019 yılına ait yepyeni bir sayfa açalım…
Ve bu sayfanın içerisini bu kez; herkesi mutlu edecek bir şekilde dolduralım…
Örneğin ilk sayfasına; “Yurtta barış, dünyada barış” yazalım…
Salt yazmakla kalmayıp, bunu tüm dünyanın ortak sloganı olana kadar her platformda haykıralım…
Nasıl mı kabul ettireceğiz?
Vallahi bana soracak olursanız, o kadarda çok zor değil…
Örneğin, ülkemizi dış dünyada diplomatik olarak kimler temsil ediyorsa; yapacağı toplantılarda bu ‘sloganı’ dile getirebilir…
Yurt içerisinde; taaa ‘Ana sınıfından’ başlayarak Üniversiteye kadar ders konusu olarak işlenebilir…
Belki birçoklarının işine gelmeyecek ama; bizleri siyasi olarak temsil eden büyüklerimiz ve zatı muhteremler, gerek parlamento çatısı altında, gerekse meydanlarda nutuklarına başlamadan önce -yaptığı besmelenin ardından- hemen bu sloganı herkese anımsatabilir!
Anımsatırsa; belki kavga çıkmayabilir!
Her neyse…
Durup-dururken, birde ben arı yuvasına çomak sokmayayım!
Sevgili dostlarım,
Saygıdeğer sayfa arkadaşlarım…
Sizlerinde bildiği üzere, Mustafa Kemal Atatürk ‘Yurtta barış, dünyada barış’ sözünü 20 Nisan 1931 yılında söylemiş…
ve ardından daha 3 yıl geçer-geçmez -cephede savaştığımız- Yunanistan’ın başkanı Venizelos, bu sloganı çok benimseyerek Mustafa Kemal Atatürk’ü Nobel Ödülüne aday göstermiş…
Şimdi diyeceksiniz ki; “Göstermiş de ne olmuş?”
“Nobel Komitesi tarafından kabul görmüş mü?”
Doğrusunu söylemek gerekirse; görmemiş…
Ve mantıksal bir çerçeve içerisinde düşünecek olursak; ‘kabul görmesi’de mümkün değildi…
Çünkü ‘ödül verecek komisyonun başında bulunanlar’ Mustafa Kemal Atatürk’ün, cephede yendiği emperyalistlerin adamlarıydı!
Ancaaaak!
Emperyalistlerin temsilcileri,ortakları, işbirlikçileri, silah tüccarları ve savaş çıkarıcıları “Yurtta barış, dünyada barış” sloganını ne kadar sevmezlerse-sevmesinler…
Ne kadar duymazlıktan gelirlerse-gelsinler…
Dünyanın birçok ülkesinde Atatürk’ün bu sloganı benimsendiği gibi Küba’nın başkenti Havana’nın en büyük meydanında Fidel Castro’nun yaptırdığı bir anıt ve önünde de (kendi dillerinde) “Yurtta barış, dünyada barış” sözü yazdırılmıştır…
Sevgili dostlarım,
Saygıdeğer sayfa arkadaşlarım…
Sizlerinde yine çok iyi bildiği gibi ‘barış’ ortamını yaratmak ‘savaş’ çıkarmaktan daha zordur…
Onun için ‘barış’ için; barış çağrıları yapmak ve barış çağrılarının altına imza atmak her babayiğidin harcı değildir…
Tıpkı savaşlarda olduğu gibi ‘barış kortejinin’ içinde yer almakta yürek ister!
Emek ister!
İnanç ister!
Kısacası, birilerine bağlı kalıp; biat etmeyi değil, insanlıktan yana tavır alacak kararlılık ister!
Şimdi yavaş-yavaş toparlayıp, özetleyerek demek isterim ki;
Gelin bu kez Birleşmiş Milletlerin kararını ve ilanını beklemeden 2019 yılını “Barışa ve Özgürlüğe Sevdalılar Yılı” ilan edelim…
Yani bu işin içine protokol ve resmiyeti sokmayalım…
Bu yolculuğu ‘gönüllülük esasına’ dayalı bir şekilde yapalım…
Vallahi siz nasıl düşünürsünüz onu bilemem ama; ben kendi hesabına söyleyecek olursam, bugünden sonra düşünsel eylem ve davranışlarımı ‘barış ve düşüncede özgürlük’ sloganı üstüne belirleyeceğim…
Ve kendi yaşadığım ilde bu konuyu ‘sanat ve tiyatro’ yoluyla bir şekilde işleyeceğim…
Çünkü ben şimdi bu içinde bulunduğumuz 2019 yılını;
Bağımsızlık yolculuğuna çıktığımız 100. yıl olarak düşünüyorum.
Yani demem o ki;
1919 yılında başlattığımız bağımsızlık yolculuğunun üzerinden tam 100 yıl geçmiş…
Eh, bu yolculuğu başlatan liderde “Bağımsızlık ve Özgürlük benim karakterimdir” dediğine göre…
Neden bizimde karakterimiz olmasın?
Onun için ‘bağımsızlık yolculuğumuzu’ başlattığımız bu 100. yılda sloganımızın şöyle olmasını isterim;
“Bağımsızlık ve özgürlük bizim karakterimizdir”
Ve bu dünya üzerinde kavgasız-gürültüsüz yaşayacaksak;
“Yurtta .barış, dünyada barış” dileğimizdir…