AKKÖY NERDEN NEREYE?

Giresun Valimiz Sayın Harun Sarıfakıoğulları ve Giresun İdare Müdürleri, 11.07.2018 Çarşamba günü saat 14.00’de Köyümüzü ziyaret ederek köy halkının sorunlarını dinleyecekti, ancak Vali Yardımcısı iştirak etti.

Köyde 1968’de işletmeye açılmış, kurşun, çinko maden ocağı mevcut, Merkez-Akköy (Batlama Dere) bakır, çinko, pirit sahası. Tenör % 0.4 Cu, % 4.4 Pb, % 3 Zn Rezerv: 1.882.800 ton potansiyel rezerv mevcut.

Trabzon Vilayet Salnamelerinde Giresun’da bulunan madenlerden bahsedilmektedir. Ancak artık üretim gündemde değil. Üretmeyi unuttuk.

MADENCİLİK:

Giresun Kazası’na bağlı Akköy Nahiyesi ile Bucak Kazası sınırında demir madeni bulunmaktaydı. Bundan kara demir ve nal imal edildiğinden dolayı, Bucak Mal Sandığı’na vergi veriliyordu.

Ayrıca 19’uncu yüzyılın ikinci yarısında Giresun madenlerinin yerli müteşebbisler tarafından işletilmediği, tamamının yabancı uyruklu kişilere ya da Osmanlı Devleti’nin vatandaşı olan gayrimüslimlere imtiyazlar verildiği gibi keşif amaçlı yabancı uyruklu kişilerin de geldiği görülmekteydi. Kaza dahilinde bulunan Yomrahisar ve Homurlu Köylerindeki madenleri keşfetmek üzere Giresun’a gelen Belçikalı bir kişi çalışmalarda bulunmuş, bundan başka keşif çalışmaları için Almanya vatandaşı bir kişi de Giresun’a gelerek araştırmalar yapmıştır.

Giresun’un Piraziz Nahiyesi dahilinde Bozat Köyü’nde simli kurşun ve nuhas madenleri bulunmaktaydı. Bu madenler için Mösyö Leonidis Zarifi’ye ruhsatname verilmiş, fakat verilen müddet içinde gereken çalışmaları yapmadığından ruhsatname İstatalı Solhanyan Agop verilmiştir. Akköy Nahiyesi dahilinde Ada Köyü’nde bulunan kurşun madeni için Kirkor Yakutciyan’a ruhsatname verilmişse de gereken çalışmalar yapılmamıştır. Keşap Nahiyesi Çivriz Köyü’nde bulunan simli kurşun için Mösyö Edvar Braciyoni tarafından bir kere müracaat edilmiş fakat tekrar başvurulmadığından bu maden içinde gerekli keşif çalışmaları yapılmamıştır. Akköy Nahiyesi dahilinde Yaslıbahçe ve Yağmurca ile Keşap Nahiyesi’nin Baya Köyleri’nde bulunan simli kurşun için Agop Solhanyan’a ruhsat verilmiş, fakat araştırma yapılmadığından madenin durumu bilinmemekteydi. Bunlardan başka Keşap Nahiyesi’nin Yivdincik Köyü’nde zengin bir kurşun madeni bulunmaktaydı. Bu madenin değer ve miktarını tespit etmek amacıyla araştırmalar yapılmış ve bu araştırmalar sonucunda burada çok zengin bir yatak olduğu tespit edilmiştir. Ancak madeni işletmek için gerekli izin alınamamıştır.

Giresun’da manganez, bakır, antimuan madenleri de mevcuttu. Fındık, Osmanlı Devleti’nde ilk defa 1773’te Rusya’ya, 1792’de Romanya’ya, 1851’de İngiltere’ye, 1875’te Belçika’ya,1907’de Almanya’ya ve 1912 yılında ise Amerika’ya ihraç edilmiştir. Osmanlı Devleti’nde fındık ihracatını gösteren istatistikler 1878 yılında tutulmaya başlanmış ve bu tarihte 5.468 ton fındık ihraç edilmiştir. Fındık hem bölge halkına kazanç sağlamış hem de vergi geliri olarak pay alarak iktisadi yönden gelişmiştir. Nitekim 16 Ağustos 1862 tarihli bir belgede, Giresun Kazası ve Akköy Nahiyesi’nin bu yıla ait fındık aşarlarını gönderdiği tespit edilmektedir.

1879 yılında Giresun’da toplam 2.499.270 kıyye (1 kıyye= 1.300 gr ) fındık üretimi yapılmıştır. Bu üretimin 822.340 kıyyesi Giresun Merkez’de, 966.900 kıyyesi Keşap’ta, 701.905 kıyyesi Akköy’de, ve 8.125 kıyyesi ise Piraziz ve çevresinden elde edilmiştir.

Fındık önceleri kabuklu olarak ihraç edilmekteydi. Daha sonra iç halinde ihraç edilmiştir. Bunun için birçok aile evlerinde el değirmeni bulunduruyordu bunları niye yazdım. Giresun Vali Yardımcısı ve Daire Müdürleri köyü ziyaret etti. İstekler yol, ELEKTİRİK, işsizlik. Köyde bulunan çinko maden ocağını üretime açma talebi gelmedi. Öncelikle maden işletmeye açılsa bu sorunlar kendiliğinden çözülmez mi?