Yani;
Dereli Ortaokulunun ilk öğretmenleri…
Yani;
55 yıl öncenin kabına sığmayan idealist eğitimcileri…
Vay be!
Zaman nede çabuk gelip geçmiş…
Halbuki daha dün gibi geliyor insana..
Sevgili dostlar,
Değerli canlar,
(Dün bilgisayarım bozulduğu için tamire götürdüm ve tamire götürdüğüm için bir gün ara vermek zorunda kaldım. Ve eve gelirken de sosyal-medya sayfalarına düşen şu acı haberi aldım;)
“Filiz (Gürel) Temür öğretmen yaşamını yitirdi.”
Önce inanamadım…
Daha doğrusu inanmak istemedim.
Ancak (sosyal medyada paylaşanın) kardeşi Mürşit Gürel olduğunu görünce; haliyle inanmak zorunda kaldım…
Hatta bu üzücü haberi duyunca, birdenbire 55 yıl önce Dereli ilçesinde meydana gelen o büyük sel felaketini anımsadım…
Ve ister-istemez içimden şöyle dedim;
“Vay be!”
“Bundan 55 yıl önce Derelide yine böyle büyük bir sel felaketi olmuştu. Ve o yıl açılan Ortaokula -çiçeği burnunda- meslek aşkıyla yanıp tutuşan öğretmenler gelmeyi başlamıştı.”
Ve bunlardan birisi de;
Coğrafya öğretmeni Filiz Gürel’di…
Gerçi ‘coğrafya öğretmeni’ diyorum ama;
Ortaokulun açıldığı ilk yıl okulda (müdür dahil) 4 öğretmen olduğu için -derslerin boş geçmemesi için- farklı derslere de giriyorlardı..
Yani;
Eğittikleri öğrencilerin doğru-dürüst yetişmesini istiyorlardı..
Yani bir anlamda;
Biz öğrencilerini özgür birey yapabilmek için..
Toplumsal yaşamın içerisinde üretken bir yerde olabilmemiz için adeta kendilerini parçalıyor ve sağlıklarından fedakarlık ediyorlardı…
O süreçte öğretmenlerimizin niteliklerini, özelliklerini (öğrenci psikolojisi ve çıkarsal durumumuza göre değerlendiriyorduk) ama daha sonra ileri yaşlarda anladık ki, meğersem bizlere eğitim veren öğretmenlerimizin hepside;
İdealist ve toplumcu bir düşünceye sahipmiş..
Meğer hepside; cumhuriyetçiymiş..
Atatürk ilkelerinin ödün vermez öğretmenleri imiş…
Meğer;
Onlar, gerici, yobaz ve karanlık düşüncelerin düşmanı;
Bilimin ve aydınlığı kovalayan çağdaş öğretmenlerimiz imiş…
Tıpkı;
Filiz (Gürel) TEMÜR öğretmenimiz gibi..
Evet;
Dereli ortaokulunun ilk öğretmenlerinden Filiz Gürel Temür, bundan 55 yıl önce Dereli ilçesi Ortaokuluna bir sel felaketi sonunda gencecik bir öğretmen olarak geldi…
Ve;
55 yıl sonra yine Dereli ilçesinde meydana gelen büyük bir sel felaketinin ardından ‘ebedi yolculuğuna’ çıkıyor…
Geçen yıl Giresun’a gelmişti..
Kardeşinin dükkanında yıllar sonra buluşup sohbet etmiştik.
Hasret gidermiştik..
Kendisine (yazdığım kitaplardan) imzalayıp verince çok mutlu olmuş ve öğrencisi olduğum için gözleri yaşarıp duygulanmıştı.
Güya bu yıl yine gelecekti..
Ve zamanı biraz daha geniş tutup sohbet edecektik..
Ama olmadı…
Kendisi gelemeden ‘acı haberi’ şöyle geldi;
“Emekli eğitimci Filiz (Gürel) Temür hayatını yitirdi”
Vay be!
Şimdi gel’de sözcüklerin ayakları birbirine dolaşmadan sevgili Filiz öğretmenimizi düzgün cümlelerle yol eyle..
Veya son veda sözcüklerini söyle…
Vedalaşmayı oldum-olası zaten beceremem de…
Hele hele böyleyi durumlarda söz konusu size geçmişte öğretmenlik yapan birisiyse, bu daha zor oluyor…
Ama, öyle veya böyle yinede vedalaşacağız..
Ve dilimin döndüğü kadarıyla;
Güle güle git sevgili öğretmenim…
Güle güle git..
Gittiğin yollar ışık;
Mekanın cennet olsun…
Ve başta sevgili eşiniz ve yine bizimde aynı zamanda sizin gibi öğretmenimiz olun Kemal TEMÜR olmak üzere;
Çocuklarınızın, kardeşlerinizin ve tüm eğitim camiasının başı sağ olsun…
NOT: Birinci görsel, Filiz öğretmenimizin emekli ve yetişkin hali.
İkinci görselde ki siyah-beyaz fotoğraf ise Filiz öğretmenimin bana geçtiğimiz yıl Watsap yoluyla gönderdiği ve Derelide öğretmenlik yaptığı yıllarda Rahşan hanım,Erkan bey ve diğer meslektaşlarıyla birlikti…
2.Not; Cenazesi Giresun’a getirilmeyecek olup, İstanbul’da toprağa verilecektir.