Çünkü bu koşunun adı;

’27 Aralık Atatürk Koşusu’ idi…

Yıllardır böyle bir koşunun düzenlenme gerekçesiyse;

Mustafa Kemal Atatürk’ün Erzurum ve Sivas Kongreleri tamamlandıktan sonra arkadaşlarıyla birlikte 27 Aralık tarihinde Ankara’ya ‘ilk giriş’ tarihi olmasından ileri gelmekteydi…

Ve bu ’27 Aralık Atatürk Koşusu’ ki;

İsmail Akçaylar,

Veli Ballılar,

Mehmet Yurdadön’ler gibi sporcuların atletizmde milli olmasına vesile oldu…

Sohbetimizin üst başlığında ‘eskiden’ ibaresini bilinçli olarak kullanıyorum…

Çünkü günümüzde ’27 Aralık Atatürk Koşusu’ sadece usul yerine varsın diye sadece Ankara merkezde organize ediliyor…

Ve birde bazen başka illerimizde bu gelenek sürdürülüyor…

Halbuki eskiden (bizim gençliğimizde de diyebilirim) ’27 Aralık Atatürk Koşuları’ yurdun dört-bir yanında organize edilirdi…

Yani;

Bazı illerimizde ‘Beden Terbiyesi Müdürlükleri’ farklı kategorilerde ’27 Aralık Atatürk Koşuları’ organize eder…

Bazı il ve ilçelerimizde;

Belediye ve Kaymakamlık bünyesinde organize edilir…

Bazen Ortaokul ve Liseler-arası ‘kız’ ve ‘erkekler’ kategorisinde atletizm yarışmaları düzenlenirdi…

Eğer ilçede veya herhangi bir ‘yerleşkede’ ortaokul ve liseden başka bir okul yoksa da…

Bu kez okul bünyesinde ‘sınıflar-arası’ 27 Aralık Atatürk Koşusu organize ederdi okul idaresi…

27 Aralık Atatürk Koşusunun dışında federasyonca veya il Beden Terbiyesi Müdürlüğünce başka isim altında ‘Atletizm Koşuları’ da organize edilirdi ama…

’27 Aralık Atatürk Koşusunun’ heyecanı ve tadı bambaşkaydı…

Yani;

‘Atatürk Koşularında’ koşucuların heyecanı bambaşka olup ve nabzı bir başka türlü atmaktaydı…

Bunu nereden biliyorum?

Bunun heyecanını bende öğrencilik yıllarımda tam 5 kez yaşadım da oradan biliyorum…

Yani bu konuyu kendi üzerime evirecek olursam;

İlk ’27 Aralık Atatürk Koşusunu’ 1965 yılında Dereli Ortaokulunda okurken 1.500 metre koştum…

Ve;

34 kişinin katıldığı ‘yarışmada’ Atatürk coşkusuyla koşup ve ipi ‘Birinci’ olarak göğüsledim de oradan biliyorum…

(Görselde paylaştığım fotoğraf ilk ‘birincilik’ aldığım yıla aittir)

Daha sonra koştuğum ‘Atatürk Koşularında’ ise;

2 kez ‘birincilik’ ve 2 kez de ‘ikinci’ olarak bitirdim 27 Aralık Atatürk Koşularını…

Ve ne zaman ’27 Aralık’ sözü geçse;

O gün ‘Atatürk’ adına koşacakmışım gibi hala o heyecanı yaşıyor ve aynı heyecanla attığını hissediyorum nabzımın…

Vay be!

Ne güzel günlerdi o günler…

Atatürk’ün anısına koşmak;

Atatürk’le buluşup, Atatürk’le konuşmak gibi bir şeydi!…

Hele birde okullar-arası yarıştıysan;

1’lik veya -en azından- 2.’lik aldıysan…

Sınıf ve okul arkadaşların bir-bir yanına koşuyor…

Boynuna sarılıp ‘tebrik’ ediyor…

Diğer okul öğrencilerini arkada bırakıp, okulunuza ‘birincilik’ veya en az ‘ikincilik’ getirdiğiniz için okul idarecilerinizin yüzü gülüyor…

Beden Eğitim öğretmeniniz zevkten dört köşe oluyor…

Vesaire, vesaire…

Böylesi bir mutluluk neyle değişilir Allah aşkına!?

Hangi teraziyle tartılır ve hangi mutlulukla takas edilebilir!?

Hele hele bu mutluluğu size getiren bir Atatürk Koşusuysa…

Böylesi bir mutluluğu Orhan Veli’nin tabiriyle ifade edersek;

Benim bu mutluluğu tarif etmem çok ‘kifayetsiz’ kalır!…

Hoş kalın…

Hoş kalalım.

Sağlık ve esenlik içinde olalım.

En önemlisi de;

Madem ki konumuz spor içerikli Atatürk Koşusu…

Ne spor yapmaktan uzak kalalım…

Unutanlar unutsun;

Biz yine de Atatürk adına yapılan 27 Aralık Koşularını unutmayalım.

NOT;

Görselde görülen kişi naçizane bendeniz olup, 1965 yılında yapılan 27 Aralık Atatürk Koşusu ‘birincisi’ geldiğim günün anısıdır.