Başka ülkelerde de var mıdır bilemem;

Bizim yıl içerisinde kutlamasını yaptığımız üç ‘bayramımız’ vardı…

Ve küçükten-büyüğe doğru şöyle sıralanırdı;

Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı 23 Nisanda…

Gençlere yönelik ‘Gençlik ve Spor Bayramı’ 19 Mayıs’ta…

Yediden-yetmişe herkesin ‘Bayramı’ olan ‘Cumhuriyet Bayramı’ ise 29 Ekimde cümbür-cemaat hep birlikte kutlanırdı…

Ancak bizim bugünkü sohbet konumuz;

19 Mayıs Gençlik ve Spor Bayramı üzerine olacak…

Yani, Mustafa Kemal Atatürk’ün;

En çok güven duyduğu ve ‘tek umudum gençliktir’ dediği ve ‘Bağımsızlık’ ateşinin yakıldığı ’19 Mayıs’ tarihini gençlere ‘bayram’ olarak armağan ettiği ‘Gençlik ve Spor Bayramı’ üzerine sohbet etmeye ve anıları tazelemeye çalışacağız….

Ancak unutmadan şunu peşinen anımsatmalıyım ki;

Eskiden ‘milli bayramlarımız’ ülkenin neresinde olursa-olsun…

Varsıllık ve yoksulluk hangi koşullarda bulunursa bulunsun;

Ülkenin dört-bir yanında nerede bir okul varsa orada büyük bir coşkuyla kutlanırdı…

Yani daha açık bir ifadeyle;

Varsıl şehir ve kentlerde kutlanan ‘milli bayramlar’ biraz daha renkli ve coşkulu olurdu…

Koşulların iyi olmadığı kasaba ve köylerde kutlanan ‘bayramlar’ ise kendi ölçeklerinde kutlanırdı…

Örneğin;

Benim ilçem iki dağ arasına sıkışmış yoksul ve küçücük bir ilçeydi…

Ortaokulu vardı ama kutlamak istediği ‘milli bayramları’ çok zor koşullarda kutlardı…

Koşullar zorlanarak temin edilen;

Bir zil, bir davul ve 15 trampetten oluşan bir ‘Bando’ Takımı…

Ve ‘İzci Kostümlerine’ benzer kısa pantolonlu Bando giysileri…

Konçlar, siyah Tamzara çorabından…

Beyaz ketenden yapılmış ve kireçle boyanan ayakkabılar…

(Bu kompozisyon şehir ve büyük kentlerde biraz daha ilerideydi)

Ancak koşullar böyle olmasına rağmen;

‘Milli Bayramları’ coşkuyla kutlamak için ortaya koyulmuş, inançlı ve üzerine henüz gölge düşmemiş koskocaman yürekler vardı…

Ve 19 Mayıs Gençlik Bayramları;

Mümkün olduğu kadar en güzel şekilde ve kusursuz olsun diye ‘bayram’ hazırlıkları ve provaları aylar öncesinden başlardı…

(Birinci görselde Dereli Ortaokulu bahçesinde yapılan provalar gibi)

Benim yaşadığım anılar üzerinden özetlersek;

Ben, Dereli Ortaokulunun ilk mezun öğrencilerindenim…

Ve biraz önce sözünü ettiğim Bando Takımında üç yıl bayramlarda davul çaldım…

Daha sonra Öğretmen Okulunda da dönemimin davulcusu olup ve üç yılda Öğretmen Okulu Bandosunun davulcusu oldum…

(Paylaştığım 2. görselde sağdan ikinci miğferli kişi benim)

Geçmişi-günümüzle mukayese ederek düşünüyorum da;

Eskiden ’19 Mayıs Gençlik Bayramlarına’ ne kadarda erkenden hazırlanır ve ‘bayram’ coşkusunu ne kadar aylar öncesinden yaşardık…

19 Mayıs törenleri için;

Beden Eğitimi derslerinde yapılan ‘toplu hareket’ provaları…

Yetenekli öğrencilerden oluşan Jimnastik ve Gösteri Ekibinin özel çalışmaları….

Diğer taraftan;

En titiz şekilde hazırlanan Halk Oyunları Ekibi…

Kasa-Minder çalışmaları…

Bando Takımının yürüyüş sırasında ve tören geçişinde uygulayacağı koreografi ve mizansen provaları… Vesaire, vesaire…

Kısacası, 19 Mayıs Gençlik Bayramlarının güzel olabilmesi için;

Provalar aylar öncesinden başlardı…

Ve ‘bayram’ günü gelince de, bu coşkular sadece öğrencilerle birlikte değil, izleyenlerle hep birlikte yaşanırdı…

Çünkü bu ‘milli bayramlar’ bizim tek ortak paydamızdı…

Günümüze gelince;

Okul bahçelerinde ne trampet sesi duyuluyor…

Ne de herhangi bir öğrenci ’19 Mayıs Bayramı’ eksiğinin peşinde koşuyor….

Yani;

19 Mayıs Gençlik Bayramı gelmiş mi, gelmemiş mi?

Eğer gelmişte ‘bayram’ nerede yapıyor? inanın bana kimsenin haberi ve haberdar olduğu yok…

Son söz;

Zamanla bu ‘milli bayramlar’ hepten ortadan kaldırılacak da, bizim mi haberimiz yok!?

Siz bunun üzerinde düşünürken;

Bende sizlere en samimi duygularımla hoşça kalın dileklerimi iletiyorum…