Hatta yetinmekle kalmayıp;

Sana verilen bu sadakayı azdır diye küçümsemeyeceksin…

Avuçlarını gökyüzüne açarak;

“Allah, bize bu 5 bin lirayı laik görenlerden razı olsun” diye huşu içinde Rabbul Alemine şükredeceksin…

Sen ki;

Ununu elemiş, eleğini duvara asmış bir emeklisin…

Bundan sonra parayı-pulu ne edeceksin…

Biriktirip biriktirip de mezara mı götüreceksin!?

Otur oturduğu yerde…

Yok, emeklinin maaşına yeteri kadar zam yapılmamış…

Yok, emekliye laik görülen ‘5 bin lira’ hiç yakışmamış…

Madem ki emekliyi sevindirecektiniz;

Cumhuriyetin 100. yılında bu rakam böyle olmamalıymış…

Mışmış da mışmış…

Mademki bu ülkeye uzun süre hizmet eden bir emeklisin…

Tecrübelisin, birikimlisin…

Hayatın süzgecinden geçmiş deneyimli birisin…

Neden “Ne ekersen, onu biçersin” sözünü aklına getirmezsin!?

Başını avuçlarının arasına alıp da;

Bugün bizi yönetenleri dünün küçükleri olduğuna göre…

Biz doğurup, biz yetiştirip, bizler okutup yola koyduğumuza göre…

Bizler nerede hata yaptık acaba? diye düşünülmesi gerekmez mi?

Öyle ya;

Bizi yönetenler gökten zembille inmediler…

Başka gezegenlerden de gelmiş olamazlar…

Hiç beklenmedik bir anda birdenbire de ortaya çıkmadılar…

Eh, bizi yönetenler gaipten gelmediğine göre;

Bugün başımızda bulunan yönetsel erkleri ve güçleri -hangi meslek dalından emekli olursak olalım- bizler büyütmedik mi?

Ve şöyle düşünmemiz gerekmez mi;

Bizler galiba ne ektiysek, onu biçiyoruz…

Hangi ağacı diktiysek, onun gölgesinde oturuyoruz…

Hangi duvarı ördüysek, arkamızı ona yaslıyoruz…

Hangi kaynaktan su getirdiysek, o kaynağın suyunu içiyoruz…

O halde kimden şikayet ediyoruz? diye düşünmemiz gerekmez mi?

Neymiş efendim;

‘Müjde müjde’ diye verdikleri 5 bin lira çok azmış…

Cumhuriyetin 100. yılına hiç yakışmamış…

Bu sadaka gibi verilen 5 bin lira emekliyi alaya almakmış…

Kim söylüyor bunları?

14 Milyon dolayında emekliler söylüyor…

Yani, kendisine laik görülen ‘5 bin lira’ ikramiyeyi ‘amorti’ diyerek beğenmiyor…

Hiç polemiğe girmeden emeklilerin sayısı üzerinden şöyle bir hesap yapmak istiyorum;

Madem ki şu an 14 milyon dolayında bir emekli sayısı var…

Bunu çoluğu-çocuğu ve torunu üzerinden çarpanlarıyla hesap edersek (ortalama) 40-50 milyonu buluyor…

Yani yüzde-seksen dolayında bir ‘seçmen’ ortaya çıkıyor…

Eh, bizim feodal geleneğimizde;

Küçükler, büyüklerin izinden gittiğine göre…

Yani, dedenin ve büyük ninenin sözünden dışarı çıkılmayacağına göre…

Neden büýüklerin sözü dinlenmiyor?

Nasıl oluyor da emeklilerin gücü ve değeri hesaba katılmıyor?

Neden asıl emeklilere değer verilmesi gerekmiyor?

İşte ben bu paradoksu, anlaşılmazlığı anlamakta güçlük çekiyorum…

Ve görselde paylaştığım karikatürden esinlenerek ve kendime bir yargıç rolü vererek;

“Yaz kızım” diyorum…

Her kim ne ektiyse onu biçer…

Ağlayıp sızlamalarına sen kulak asma..

Emeklinin ağlaması nisan yağmuru gibidir, çabuk gelip- geçer…