Niye?

Neden?

İnsan düşünmeden edemiyor;

Tribündeki taraftarlar neden çılgınlaşıyor?

Stadyumlar niçin gün geçtikçe savaş alanlarına dönüyor?

Tribünleri maç izleme niyetiyle dolduran taraftarlar;

Taraftarı olduğu takımı desteklemek için mi geliyor?

Haftalık iş yorgunluğunun stresini atmayı mı düşünüyor?

Yoksa, maçlarda küfretmeyi bir hüner mi zannediyor?

En üzerinde düşünülmesi en önemli soruda şu;

Bu ‘Holigan’ dedikleri barbar ve kabadayı kültürüne sahip taraftarlar, daha çok toplumun hangi kesiminden çıkıyor?

Küfür ve şiddeti matah sanan bu holiganlar;

Evine ekmek, çoğuna defter-kalem almakta zorlanan şahıslar mı?

İş bulamayanlar veya işinden atılanlar mı?

Yoksa parasının hesabını bilmeyen kalın cüzdanlılar mı?

Her neyse…

Ve yine insanın şöyle düşünesi geliyor;

Demek ki, ilkokuldan lise sona kadar verilen ‘Beden Eğitimi’ dersleri spor yapma ve izleme terbiye veremiyor…

Yani, pratiğe taşınamadığına göre hiçbir işe yaramıyor!!?

Geçelim…

Örneğin;

Geçtiğimiz günlerde Göztepe-Altay maçında yaşanan olayları anımsayalım…

Aynı ilin iki takımı;

Gürsel Aksel Stadında karşı-karşıya geliyor…

Maçın 19. dakikasında saha içinde yaşanan bir gerginlik sırasında bir gerginlik yaşanıyor…

Altay taraftarları, Göztepe tribünlerine havai fişek saldırısı yapıyor!

Ve Göztepe tribününde bir taraftara isabet edip yaralanıyor…

Derken, Göztepeli holigan veya kabadayı bir taraftar sahaya atlıyor;

Ve ‘korner köşe direğini’ yerinden sökerek, Altay kalecisinin başına vur ha babam vuruyor…

Şimdi isterseniz gelin burada birlikte düşünelim;

Futbolun sadece bizim ülkemizde değil, tüm dünyada bir sektör olduğunu hepimiz kabul ediyoruz…

Öne çıkan futbolcuların trilyonlar kazandığını da biliyoruz…

Galiba ‘bilmek’ ve ‘görmek’ istemediğimiz yer şurası;

Bazı ülkelerde istisnai durumları bir tarafa bırakırsak, çoğu ülkelerin insanı futbolu ‘eğlenceli bir yarış biçimi’ veya dinlendirici bir temaşa olarak düşünüyor…

Ve bir futbol taraftarı anne 6 aylık çocuğunu kucağına alarak veya da küçük çocuğunun elinden tutarak maç izlemeye gidiyor…

Çünkü biliyor ki;

Maç izlerken ne bir küfür duyacak…

Nede herhangi bir tehlikeyle karşılaşacak..

Ve buradan hareketle;

Neden bizim kadınlarımız maçlara gitmiyor?

Tribün izleyicilerinin en az dörtte-biri kadın olmuyor?

Niçin kadınlar erkeklerle aynı Tribünde yan yana oturup da maç izleyemiyor?

Aslında bir zamanlar;

Sayıları bir avuçta olsa, yan-yana ve ayakta halay çeker gibi omuz omuza futbol maçı izleyen bir taraftar gurubu vardı…

Hangi takımın taraftar gurubu olduğun da hemen söyleyelim;

Bu taraftar gurubu kırk kişi dolayında bir avuç üniversiteli gençlerden oluşan İ. Büyükşehir Belediye Spor takının taraftarıydı…

ve kendilerine de ‘BOZ BAYKUŞLAR’ olarak tanımlamışlardı…

Ne dersiniz;

Kültür ve mizah kokan ‘slogan’ ve ‘pankartlarına’ yazdıkları sözleri bir kez daha anımsamak ister misiniz?

Alın size birkaç örnek…

Taraftarı oldukları takımın taraftarı az olduğu için;

“İBB’nin Seyircisiz Oynama Cezası ne zaman bitecek”

Boz Baykuş bayan taraftarların pankartlarında;

Ocakta yemeği, Okulda Finali, Mağazada İndirimi Bırakıp Geldik’

Destekledikleri takım en alt sıralarda olmasına rağmen;

‘Biz Alt Sıralarda Kalıcı Değiliz-Bir Arkadaşa Baktık Çıkıyoruz’

İBB Spor Takımının taraftar azlığını mizaha dönüştürüp pankarta şunları yazıyorlar;

-Oooooooo…

-Şşşşşşşşşşşş…

-1..2..3…

Şak şak şak İstanbul…

Şak şak şak İstanbul…

Lay lay lay laaaaaayy…

-Sesimiz pek çıkmıyor da-”

Yine başka pankartlarında;

-Hakim Haklı Beyler

-Farz Edin ki 80 bin kişiyiz..

-Burası Olimpiyat-Buradan Çıkış Yok-Çok Trafik Oluyor…

Daha buna benzer içeriği kültür ve mizah dolu bir sürü pankart yazılarıyla maça gelirlerdi Üniversiteli öğrencilerden oluşan BOZ BAYKUŞLAR taraftarı…

Sonuç;

Bu mizah ve kültür dolu ‘taraftar yolculuğu’ yapan taraftarları hiçbir spor kulübünün taraftarı örnek almadı…

Keşke alsaydı…

Keşke alsaydı da;

Tribünde üretilen küfürler ve öne çıkarılan şiddetler azalsaydı…

Azalsaydı da;

Çoluk-çocuk, kadın-kız gönül rahatlığıyla gidip tribünleri doldursaydı…