Adı soyadı: Kamil Sönmez
1947 yılında Ordu’nun Perşembe ilçesinde doğdu..
Çocukluk ve ilköğrenim yıllarını kendi ilçesinde geçirdikten sonra;
Meslek seçiminde ‘öğretmenliği’ seçti ve Giresun Kız İlköğretmen Okulunu -gündüzlü- olarak Giresun’da okudu…
Giresun Öğretmen Okulunda okurken; yöre türkülerini en güzel bir biçimde yorumladığı gibi aynı zamanda tiyatro alanında da bir hayli başarılı olup, okulun sahnelediği ‘tiyatro oyunlarında’ başrol oynadı…
Giresun’unda eğitimini sürdürdüğü süreç içerisinde daha çok Sokakbaşı mevkisini kendisine mekan kılarak, Giresun’un en renkli simalarıyla gezip dolaştı…
Bu renkli simalardan biriside (Cin Ahmet) unvanıyla anılan ve sevilen Ahmet Yücesan’dı…
Giresun Kız İlköğretmen Okulunda -gündüzlü öğrenci- olarak okuyan Kamil Sönmez, okul-dışı boş zamanlarında doğruca Ahmet Yücesan’ın (namı diğer) Cin Ahmet’in mekanına gider ve ondan bağlama dersleri alır ve birlikte türkü söylerlerdi…
Kamil Sönmez, Öğretmen Okulunu bitince, Ankara Devlet Konservatuarı-Şan Bölümü sınavlarını kazanarak, bu alanda eğitimini sürdürmeye başladı…
1968 yılında askerliğini bitirince;
Avni Dilligil Tiyatrosunda profesyonel oyuncu olarak tiyatro oyunculuğuna başladı…
Ve ardından sırasıyla;
Ankara Meydan Sahnesi…
Ankara Kardeş Oyuncular Tiyatrosunda tiyatro oyuncusu olarak çalıştı…
Ve bir yandan tiyatro oyunculuğunu sürdürürken, öte yandan da -daha çok Karadeniz yöresi- türkü yorumları yaptı…
O süreç içerisinde Zülfi Livaneli ile tanıştı…
Ve bu tanışıklıkla birlikte Zülfi Livanel’nin yapımcılığını yaptığı;ilk plağının bir yüzüne “İnce Memed” ve diğer yüzüne ise Hekimoğlu türküsünü okudu…
Ve bu ilk plağında okuduğu türküler halk tarafından çok sevilip, piyasa yapınca; ardı-ardına plaklara Karadeniz türküleri başta olmak üzere türkü okumaya başladı…
Örneğin;
“Gemiciler kalkalım şu yelkeni takalım
Şişirip de yelkeni sırt üstüne yatalım
Kızılırmak başında şu ırgatı atalım
Tutalım balık havyar keyfimize bakalım.
Çekin uşaklar çekin
Hemen aldık ırgatı
Geliyor bir sert poyraz
Vuralım iki katı.”
Türkülerini birçok sanatçı güzel yorumlardı ama Kamil Sönmez bir başka daha güzel yorumlardı…
Tıpkı yine kendi doğduğu topraklarda söylenen;
“Akşam oldu yanıyor da
Vona’nın ışıkları
Hiç aklımdan çıkmıyor da
Yarin konuşukları.” türküsünü en güzel onun söylediği gibi…
Karadeniz türküleri denildi mi; ilk akla gelenlerden birisi olan Kamil Sönmez, 2012 yılında geçirdiği bir beyin kanaması sonucu yaşamını 20 Aralık tarihinde yitirdi…
Kamil Sönmez, bundan yedi yıl önce aramızdan ayrıldı…
Yani aramızdan ayrıldığın günden bu yana Karadeniz türküleri yetim kaldı!…
Ancak ‘ayrılık’ süreçleri ne kadar uzun olursa olsun, aradan ne kadar zaman geçerse geçsin; Kamil Sönmez’in sevgili yüreklere kazındığı için ölümsüzlüğünü sürdürüyor…
Yani onun adı: Kamil Sönmez…
Eğer onun yorumladığı türküler yaşıyorsa ve ölmüyorsa;
Kamil Sönmez’de ölmez…
Işıklar içinde uyu güzel insan…
Işıklar içinde uyu sevgili öğretmen meslektaşım…
Işıklar içinde uyu bir zamanlar tiyatromuzun sevilen oyuncusu..
Işıklar içinde uyu türkülerin en güzel yorumcusu…
Unutulmadın…
Unutulmuyorsun…
Unutulmayacaksın…