Sevgili dostlar,

Değerli canlar,

Kitap okumayı sever misiniz-sevmez misiniz?

Çocuklarınıza kitap okuma alışkanlığı kazandırmayı ister misiniz, istemez misiniz? orasını bilemem…

Bugünkü sohbetimiz;

Çocuklarımızın kitap okuma alışkanlığı var mıdır, yok mudur bunun üzerine olacak…

Çünkü;

Bugünden itibaren 15 Kasım tarihini (bizim ülkemizde dahil) bütün dünya ülkeleri ‘Dünya Çocuk Kitapları Haftası’ olarak kutluyor…

Ve bizde de kutlanıyor kutlanmasına da;

Ancak bizimkiler niye böyle bir ‘hafta’ kutlaması yapıyor? açıkçası pek anlamış değilim…

Neden anlamış değilim?

Yapılan istatistiklere göre;

Kitap okuma alışkanlığı dünyada 86. sırada olan…

TÜİK verilerine göre;

Türk insanının ihtiyaç listesinde 235. sırasında yer alan bir toplumun çocuklarının ‘kitap okuma alışkanlığını’ varın artık siz hesap edin…

Eskiden şöyle klasik bir söz vardı;

“Oku oku da, baban gibi eşek olma.”

Bu söz ne zaman ve ne için söylenmiştir onu bilemem ama…

Herhalde söylense-söylense;

‘Baban gibi cahil olma’ diye söylenmiştir diye düşünüyorum…

Ancak, böyle düşünüyorum düşünmesine de…

Öte yandan da koskoca Albert Einstein denilen bilim adamının;

“Şu cahillik ne güzel şey lan, her şeyi biliyorsun” sözünü de yabana atmamak gerekir…

Neden bu kadar önemsiyor ve ‘gereklidir’ diyorum?

Çünkü, bu sözü doğru kılmak istercesine, benim bu güzel ülkemde ve birlikte yaşadığımız bu toplumda çok okuyanlar ve kendini pırıl pırıl aydınlatanlar değil;

Hayatında ders kitaplarından başka kitap okumayanlar muteber sayılıyor…

Yalan mı?

Her neyse..

Biz tekrar şu ‘Dünya Çocuk Kitapları Haftasına’ geri dönelim…

Ve ciddi ciddi bu konuyu birazda biz önemseyelim….

Çok yakın bir zamanda 100 yaşına basacak olan Cumhuriyetin bir asırlık yaş gününü de hesap ederek;

Kitap okumama alışkanlığımızı bir kenara bırakarak, yepyeni bir yolculuk başlatalım…

Örneğin:;

Çocuklarımıza bundan sonra ‘oyuncak silah’ almayı bırakalım…

Yaşına ve seviyesine uygun kitaplar alıp, okuma alışkanlığını küçük yaşlarda başlatalım…

Hani bir Çin atasözü vardır;

“Kitapsız büyüyen çocuk, susuz büyüyen ağaca benzer” diye bir benzeti yaparlar ya…

İşte o hesap;

Çocuklarımızın susuz büyüyen bir ağaca benzememesi için onlara kitap sevgisini küçük yaşlarda aşılayalım…

Ve ‘kitap okuma alışkanlığı’ kazandıralım…

Ancak bu alışkanlığı kazandırmak içinde;

Önce onlara ‘rol model’ olabilmek için kendimiz kitap okumaya başlayalım…

Hatta salt okumakla da kalmayalım;

Okuduğum kitap neyi anlatıyorsa, aile üyeleri arasında anlatalım…

Kitabın öyküsünü dramatize edip, doğaçlama olarak oynayalım…

Ve en önemlisi de;

Sadece kendi ailemizin çocuklarına ‘kitap okuma alışkanlığın’ kazandırmak yetmez…

Komşumuzun, arkadaşlarımızın ve toplumun diğer kesimlerinin de kitap okuma alışkanlığı kazanması için, gerekirse bir ‘kitap hediye etme’ kampanyası başlatalım…

Örneğin;

Doğum günlerinde…

Sünnet törenlerinde…

Ve buna benzer özel günlerde gittiğimiz yerlere ‘kitap hediyemizle’ birlikte gidelim…

Hı, ne dersiniz?

Yapalım mı böyle bir delilik!?

Yapalım be!…

Kim bilir;

Böyle yaparsak, belki gelecek günlere daha güzel kapı aralanır…

Belki de üzerimizden atamadığımız karabasan böyle dağıtılır…

Kim bilir;

Gelecek kuşaklar kurtarılsa-kurtarılsa belki böyle kurtarılır…

Buyurun…

Belki sizin daha farklı önerileriniz ve düşünceleriniz vardır…

Söz sizin…