Her şey kirletilip tüketildi…

Şimdi sıra çocuklara mı geldi?

Sevgili dostlar,

Değerli canlar,

Bugün siz değerli dostlarla dün Trabzon’da yaşanan ve sıcaklığı daha geçmemiş bir konu üzerine sohbet etmek istiyorum…

Ancak sohbetimize geçmeden önce;

Kendi dünya görüşüm ve ‘siyasi çizgim’ hakkında küçük bir not düşmek istiyorum…

Şöyle ki;

Geçmişte olduğu gibi günümüzde de ‘klasik düzen savunuculuğu’ yapan ‘Siyasi Partilerle’ düşünce olarak hiç yan-yana durmadım…

Bilenler bilir;

Hep muhalefet kaldım…

Onun için az sonra yapacağımız sohbeti;

Birbiriyle itişip-kakışan ‘siyasi partilerin’ herhangi birinin keyfini yapmak için sohbet etmek istemiyorum…

Ben her şeyden önce;

Birlikte yaşadığı toplumun sorunlarını kendi sorunları sayan…

Ve yaşanan bu sorunların ‘sorumluluğunu omuzlarında taşıyan;

Eski bir öğretmen…

Sıradan bir öğrenci velisi…

Sade bir yurttaş…

Bir ‘baba’ ve iki ‘torunlu’ bir ‘dede’ olarak konuşmak istiyorum..

Dün, Trabzon’da yapılan ‘Toplu Açılış Törenlerinde’ sizlerde TV haberlerinde mutlaka görmüş ve dinlemiştirsiniz ya…

Sayın cumhurbaşkanımız otobüsün üzerinde konuşurken, bir çocuk otobüsün üstüne getiriliyor…

Önce çocuk -dinleyici kitlesine- mikrofonsuz bir şeyler konuşuyor…

Sesinin kitleye ulaşmadığını anlayınca da;

“Şu mikrofonu bana verin” diyor…

Sayın cumhurbaşkanımız mikrofonu eline alıp, çocuğunu ağzına tutuyor…

Ve ’10 yaşlarında’ olduğu görülen çocuk (provası önceden yapılmış) olan ve tıpkı günümüz siyasetçileri gibi başlıyor atıp-tutmaya!…

Ve boyuna-posuna bakmadan büyüklerini taklit edercesine;

“Arkadaşlar!” diyor…

İster gülün, isterseniz düşünün;

‘Arkadaşlar’ diye hitap ettiği kitle ‘sınıf arkadaşları’ değil, meydanları dolduran ‘babası’ ve ‘dedesi’ yaşındaki insanlar…

Kitleyi coşturacak (!) konuşmasına devam ediyor küçük politikacı;

“Bay Kemal!…

Cumhurbaşkanı amcamın karşısındaki o adam hain…

(Eliyle arkasında duran Cumhurbaşkanını göstererek;)

Buradaki adam en iyi adam…

Ona oyunuzu verin arkadaşlar!” diyor…

Ve başta sayın cumhurbaşkanımız olmak üzere, arka planda boncuk gibi dizilmiş ‘bakan’ unvanı taşıyan zat-ı muhteremler, yaşadıkları tatlı mutluluğu tebessümleriyle öne çıkararak halkla paylaşıyor…

Ve bütün bunlardan sonra…

Şeytan adamı dürtükleyip duruyor ya!

İnsanın aklına ister-istemez -geçmişte söylenen- şu sözler geliyor…

Hani sayın cumhurbaşkanımız kendisine muhalefet yapan;

Bir bürokrat…

Bir muhalif gazeteci..

Bir profesör veya akademisyen olunca;

“Siyaset yapmak istiyorsanız, üniformanızı çıkarında öyle yapın” derdi…

Bu da demek oluyor ki;

“Yetişkinler, her istediği zaman ve öyle keyfine göre siyaset yapma özgürlüğüne sahip değildir ama küçücük çocukların yapmalarında hiçbir sakınca yoktur.” demektir gibi geliyor bana…

Hani ’23 Nisan Çocuk Bayramı’ günü filanda değil ha…

‘Toplu Açılışların’ yapıldığı sıradan bir ‘tören’ günü…

Bak ‘tören günü’ dedim de aklıma geliverdi;

“Yahu, bari yaptığınız ‘açılışlardan’ birisini o küçük çocuğa yaptırsaydınız da…

Kurdeleyi keserken yapsaydı bu tarihe geçecek konuşmasını…”

Sizce de daha iyi, daha mantıklı olmaz mıydı?

Şimdi yavaş-yavaş özetleyecek olursak…

Lütfen bundan sonrasını bu işin uzmanı olan ‘Eğitim Pedagojisini’ iyi bilenler başta olmak üzere birlikte düşünelim…

Ve düşündüklerimizi, aklımıza gelenleri şöyle sıralayalım;

“Bu çocuğun sınıfında okuyanlar hep bu çocuk gibi mi düşünüyor?”

“Eğer bu çocuk bundan sonra arkadaşları tarafından ‘alay’ konusu olursa; bunun önlemi nasıl alınacak?”

Ve en önemlisi de;

“Öğretmenleri bu konuda nasıl bir tavır takınacak?”

“Aferin sana çocuğum” diyerek, diğer arkadaşlarına örnek gösterip;

“Sizde bu arkadaşınız gibi olmalısınız mı diyecek?”

Yoksa;

“Seni oraya her kim yönlendirdiyse, yaptığın iş çok kötü örnek oldu evladım mı diyecek?”

Kısacası siz olsanız;

Bu seçeneklerden hangisini ‘seçmeyi’ tercih ederdiniz?

Hani ‘değneğin iki ucu da .ok da’ onun için size soruyorum…

(Bu işi yine de uzmanlarına bırakıp?

Özetlersek şöyle özetlemek isterim;

Bir ‘toplu açılış’ töreninde başta sayın cumhurbaşkanımızın ve onun eksenini dolduran ‘bakan’ unvanlı kurmaylar, küçük bir çocuğa tıpkı kendi söylemleri gibi ‘muhalefete çatmasından’ büyük keyif aldıklarını tebessümle ifade ediyor…

Ancak bugün ‘havuz medyasının’ hepsine bir-bir baktım;

Malum gazeteler -ön sayfaya- büyük puntolarla ‘başlık’ atmamış…

Ballandıra-ballandıra anlatmamış!…

Hatta ‘ballandırarak’ anlatmasından vazgeçtik;

Küçücük bir sütun bile açmamış…

Şimdi insanın aklı birdenbire çatallaşıyor…

Ve şöyle diyeceği geliyor;

“Yahu, cumhurbaşkanımızın ve kurmaylarının memnun olduğu durumdan siz neden memnuniyetinizi ifade etmediniz?”

“Neden sayfalarınızda boy-boy resimler atarak bu yaşanan güzel olaya (!) hiç yer vermediniz?”

Buyurun;

Bu konuda belki sizler bir şeyler söylersiniz…

Küfür ve hakaret etmezseniz;

Yorum ve söz sırası sizlerin…